Rennen voor twee

In het nieuwe Rennen voor twee gaan ouders en hun gehandicapte kind een bijna onmogelijke uitdaging aan: samen proberen ze een triatlon te volbrengen. Marie-José vertelt over haar deelname met dochter Elin.

De bruine ogen van Elin beginnen te glimmen als haar moeder de felgekleurde pluchen speelgoedhond uit haar tas haalt. Gekregen voor haar achtste verjaardag, die ze twee dagen eerder samen met haar tweelingzus Bente heeft gevierd. Elin en haar moeder wachten in een café op voormalig schaatskampioen Erben Wennemars, want vanmiddag staat er een hardlooptraining op het programma.

In een speciale rolstoel zal Elin samen met haar moeder 10 kilometer afleggen. Daarnaast maken 1,5 kilometer zwemmen en 40 kilometer fietsen deel uit van de triatlon; dit zijn de olympische afstanden die worden afgelegd in het nieuwe EO-programma Rennen voor twee. Moeder Marie-José Schelvis (34): ‘Ik hoop dat mensen door dit programma zien dat kinderen met een handicap niet ziek of zielig zijn. En dat ze ook gewoon mee kunnen sporten.’

‘Ik ook, ik ook!’

Terwijl Elin op haar schoot zit, vertelt Marie-José over de heftige start die haar tweeling heeft gehad. Acht jaar geleden werden Elin en haar zusje Bente na een zwangerschap van 24 weken veel te vroeg geboren. Er volgden spannende maanden waarin de meisjes vochten voor hun leven. Wonder boven wonder komt Bente er helemaal bovenop. Maar Elin loopt door de zware medicijnen een hersenbeschadiging op. Ze hoort niets, kan niet lopen, niet zelf zitten en ze ziet slecht.

Marie-José: ‘Het lijkt alsof Elin helemaal niets kan, maar ik wil laten zien dat er toch heel veel mogelijk is.’ Voor Marie-José is Elin een gewoon meisje dat ook mee wil doen met haar zus Bente. ‘Ze kan haast niet praten, maar een paar van de weinige woorden die ze achter elkaar kan zeggen, zijn “ik ook, ik ook!”. Daarom wil ik deze uitdaging echt sámen met Elin aangaan. Ook omdat het voor veel kinderen met een zware handicap vaak niet vanzelfsprekend is om aan sport te doen. Wij zijn zelf een heel sportief gezin en ik vind het belangrijk om te laten zien dat je niet binnen hoeft te blijven zitten met je gehandicapte kind.’

Het gezin Schelvis wordt voor het programma een half jaar op de voet gevolgd. ‘Die camera’s, dat is wel wennen, maar Elin vindt het vooral heel interessant. “Actie!” roept ze elke keer als de cameraman bezig is.’ Marie-José wil graag laten zien hoe het is om een kind met een zware handicap te hebben. ‘En we doen het ook voor onszelf, want ik weet niet hoe oud Elin wordt, en dan is het wel heel mooi dat je zo’n bijzonder portret hebt.’

Trainen met Erben

Het mooiste moment in de afgelopen maanden was de training op het strand van IJmuiden met voormalig schaatser Erben Wennemars. ‘Ik ben een ontzettende schaatsfan en ik keek vroeger altijd naar hem op tv. En ineens loop je dan naast hem op het strand. Daar was ik wel een beetje zenuwachtig voor.’ Erben probeert Marie-José vooral zelfvertrouwen te geven. Erben: ‘Ik vind het heel bijzonder om de enorme liefde tussen Elin en haar moeder te zien. En de blije en gelukkige gezichten als ze samen bezig zijn.’

Maar hij vindt ook dat Marie-José soms veel te streng voor zichzelf is. ‘Ze voelt zich schuldig als ze een keer een training moet overslaan. Ik probeer haar te leren dat ze ook rust moet nemen.’ Dat Erben wel een punt heeft, bleek een paar weken geleden toen Marie- José met Elin aan het hardlopen was en het ineens niet meer ging. ‘Het leek alsof ik tegen een muur liep. Ik kon gewoon mijn ene been niet meer voor het andere krijgen. En daar stond ik dan met mijn dochter in een rolstoel, kilometers van huis.’

Samen zijn ze naar huis gestrompeld en gelukkig was daar de vaste oppas om de zorg voor Elin over te nemen. ‘Ik ben op de bank gaan liggen en ik ben er drie dagen niet meer afgekomen. Toen dacht ik wel even dat het allemaal niet ging lukken.’ Er doen vier teams mee aan de wedstrijd, maar Marie-José hoeft niet per se als eerste over de finish te komen. ‘Ik hoef niet te winnen. Winnen is voor mij dat ik dit samen met Elin mag meemaken.’

Rennen voor twee

In het programma Rennen voor twee worden vier teams gevolgd tijdens hun voorbereiding op de triatlon. De teams bestaan uit een vader of moeder en hun gehandicapte kind. Ze worden begeleid door zwemcoach Maarten van der Weijden, fietscoach Leontien van Moorsel en hardloopcoach Erben Wennemars. Het idee voor deze uitdaging is afkomstig van de Amerikaan Dick Hoyt, die 38 jaar geleden samen met zijn gehandicapte zoon Rick is gaan trainen voor de triatlon. Na afloop zei Rick tegen zijn vader: ‘Pap, als we rennen, voel ik me niet gehandicapt!’.