Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek Het Meer van Bianca Bellova. Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt u opgeven via Miekes Leesclub.
A. Slotboom
Het meer van Bianca Bellová is een boek wat zich afspeelt in een vissersdorp afgelegen van de bewoonde wereld, gelegen aan een vervuild meer, waarin volgens de mensen uit het dorp een geest woont.
In dit dorp woont de jongen Nami bij zijn grootouders, sinds zijn moeder verdwenen is.
De mensen zijn er erg arm en het leven is er hard. Kort nadat zijn grootouders zijn overleden en zijn vriendin verkracht door Russische soldaten, besluit Nami uit het dorp weg te trekken om op zoek te gaan naar zijn moeder. Hij wordt geconfronteerd met de harde werkelijkheid van het bestaan. Het meer is een boek met soms ruwe teksten, hoewel het in deze context niet storend is.
Ik vond het een goed leesbaar boek, ook beeldend beschreven. Een aanrader!”
P. Aanhane
In het hoge noorden ver van de bewoonde wereld ligt het vissersdorpje Boros. Het verval is zichtbaar in alles, het meer wat bijna opgedroogd is, de huizen slecht onderhouden, drankmisbruik, geweld en kinderen met eczeem. De dorpsbewoners zijn er van overtuigd dat er in het meer een geest woont en het kwaad over het dorp heeft afgeroepen. Alle slechte gebeurtenissen komen door deze geest.
In dit dorpje groeit Nami op bij zijn grootouders. Zijn vader heeft hij nooit gekend en zijn moeder nauwelijks. Nami is dol op zijn oma en dat is wederzijds. Het leven is hard en de verdiensten karig, als opa op een dag niet terugkomt van de visvangst en oma bij een val haar heup breekt en overlijd is Nami op zichzelf aangewezen.
De Kolchozvoorzitter eigent zich het huis van Oma toe en komt er met vrouw en kind wonen. Nami wordt er gedoogd maar daarmee houdt het ook op, hij wordt regelmatig mishandeld en in het kippenhok opgesloten.
Als het avond is kan hij af en toe ontsnappen en wandelt met zijn vriendinnetje Zaza door de velden. Als tijdens een wandeling met Zaza zij verkracht wordt door Russische soldaten besluit Nami weg te gaan uit het dorp om zijn moeder te gaan zoeken. Zijn zoektocht is zwaar en vol gevaar. Hij moet keihard werken om te overleven, vernederingen, geweld, beroving alles maakt hij mee. Nami wordt man en leert de goede en minder goede dingen van het leven kennen. Steeds zoekend vindt hij zijn moeder, maar de cirkel is pas rond als hij ook zijn vader zou vinden. Daarvoor moet hij terug naar Boros.
Dit boek is filmisch geschreven, beeldend en afwisselend, je voelt de pijn je ziet de strijd, terwijl dit boek je ook ontroert. De woordkeus is af en toe een beetje grof maar het stoort niet: Ik geef het boek 4 sterren.”
A.J. Sloot
De jongen Nami groeit op in een vissersdorpje aan een groot meer. De Grote Staatshoofd heeft alles te vertellen in het dorp. Maar ook Het Meer heeft een zeer grote invloed. Het bijgeloof van de mensen over de Geest van Het Meer speelt een grote rol in het dorp en daarmee in Nami’s leven meer dan in hij vermoedt.
Nami groeit op bij zijn opa en oma in huis. In zijn vroegste herinnering komt wel een jonge vrouw voor, maar hij herinnert zich geen gezicht. Zijn opa komt op een nacht niet terug van het vissen op zee. Nami blijft alleen achter met zijn oma. Hij houdt zich staande in het dorp met vele pesters om hem heen, maar ook zijn jeugdliefde Zaza. Op een dag breekt zijn oma een been. Ze houdt zich schuil in het huisje en verbiedt Nami hulp te halen. Als het uitkomt dat zijn oma ziek is, wordt al snel duidelijk waarom ze geen hulp wilde. Het bijgeloof van de mensen maakt dat ze denken dat Het Meer boos is en om een offer vraagt. Degene die ziek is wordt door Het Meer geroepen. Zijn oma wordt op een vlonder vastgebonden en Het Meer opgedreven. De opzichter van de dorpsraad komt nu in het huisje van zijn oma wonen, met zijn vrouw en misvormde kind. Door de vele gifgassen die om Het Meer hangen worden er veel kinderen geboren met meerdere ledematen. Als Nami getuige is van de verkrachting van zijn jeugdvriendin Zaza, besluit hij naar de stad te vluchten om zijn moeder te gaan zoeken. Hij vindt werk op een werf en sluit vriendschap met Nikititsj. Hij neemt Nami in bescherming en neemt hem mee naar bars en hoerententen. Het werk op de werf is gevaarlijk en vol giftige stoffen (zwavel). Als Nikititsj komt te overlijden door een ongeluk op de werf trekt Nami weer verder. Hij vindt werk bij een rijke buitenlander, die hem unfair behandelt. Daarna komt hij terecht bij een rijke Oude Dame, waar hij in de tuin werkt. Zij heeft veel invloed gehad op de politiek in de stad. Zij is het ook die hem meer weet te vertellen over zijn moeder en Nami gaat naar het dorp waar zijn moeder zich waarschijnlijk bevindt. Het dorp bestaat uit 30 huisjes midden in de woestijn. De mensen leven van de pluk van katoen. Het leven is zwaar. De Oeroeboren, zoals de inwoners heetten, komen in opstand en eisen een moskee en de vrijdag als vrije dag om te kunnen bidden. De situatie wordt grillig. Nami probeert zijn moeder te overtuigen om weg te trekken, maar zij weigert.
Nami gaat ontredderd terug naar zijn geboortedorp. Hij vindt Zaza die inmiddels getrouwd is en gaat langs bij de vrouw van de opzichter. De opzichter zelf vertelt hem van zijn moeder en Sjahnaz, de man die haar verkracht had en waar hij uit geboren is. Nami gaat op zoek naar de vader van Sjahnaz en hoort dan het hele verhaal. Een pijnlijk verhaal, door het bijgeloof over Het Meer.
Het is een zeer boeiend boek die makkelijk weg leest. Een fictief verhaal maar wel één waarbij je je zo kunt voorstellen dat het echt gebeurd is (of nog steeds voor zou kunnen komen!). Het bijgeloof in een Geest van Het Meer die vraagt om mensenlevens, en de invloed van het Grote Staatshoofd. Treffend en knap geschreven boek.”
Miekes recensie
Ook Mieke van der Weij heeft voor NCRV-gids het boek Het Meer gerecenseerd. Lees hier of haar mening overeenkomt met de mening van bovenstaande lezers.
