De kuur van Emily Kocken

Mieke van der Weij heeft 'De kuur' van Emily Kocken met twee sterren beoordeeld. Wat vinden andere lezers van het boek? U leest het hier!

Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek De kuur van Emily Kocken. Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt u opgeven via Miekes Leesclub.

A. Honings

Soms heb je boeken waar je van te voren hele hoge verwachtingen hebt en die dan eigenlijk niet uitkomen. Misschien juist wel omdat je zulke hoge verwachtingen had, of misschien omdat je op dat moment niet “in the mood” bent voor het boek. De kuur van Emily Brocken is helaas voor mij zo’n boek gebleken.

Ik vond het taalgebruik te wollig en daardoor las het voor mij persoonlijk niet prettig. Het verhaal werd vanuit verschillende perspectieven geschreven en ook dat vond ik erg verwarrend. Als zelfs de lift en de berg zelf een stem krijgen wordt het wat ingewikkeld. Ik wil hier absoluut niet mee zeggen dat het een slecht boek is, het is alleen geen boek dat mij aansprak tijdens het lezen.

S. M. Drent – van Straten

Toen ik het boek De kuur van Emily Kocken in handen kreeg was ik verrast. Het is een uitdaging om een verhaal te bedenken rond een boek dat zo bekend en beroemd is als De toverberg van Thomas Mann. Emily gaat deze uitdaging aan en plaatst haar boek in onze tijd.

Het complexe gezin van de hoofdpersoon krijgt alle aandacht. De personen worden niet uitgediept en blijven afstandelijk. Hun relatie tot elkaar is moeizaam. De hoofdpersoon Yves doet zich interessant voor, door steeds naar teksten uit de Toverberg te verwijzen. Maar hij is een type waarbij zijn egocentrisme vanaf spat. Het verhaal eindigt in Zwitserland met een plot uit een B-film.

Uit de meeste boeken is wel iets interessants te halen, maar bij dit boek is het alleen de aandacht voor Thomas Mann met zijn boek De Toverberg, die mij blijft hangen na het lezen van dit boek. Door mijn liefde voor de Zwitserse bergen heb ik mijn belangstelling voor dit verhaal kunnen vasthouden. Maar voor mij is het boek een belofte die niet is waar gemaakt.

H. Vahl

Zakenman Yves Altman is zijn hele leven al in de ban van Thomas Manns beroemde roman De Toverberg. Hij probeert veel van uit deze roman te kopiëren en te integreren in zijn dagelijks leven. Niet alleen van hemzelf maar ook dat van zijn kinderen en zijn echtgenotes. Dit geeft de nodige fricties onderling.

Om zijn 60e verjaardag te vieren gaat hij met zijn nieuwe vriendin en zijn vier kinderen naar de Schatzalp in het Zwitserse Davos, waar Thomas Mann zijn boek situeerde. Hij vindt het belangrijk zijn liefde voor De Toverberg met zijn gezin ter plekke te delen. De kinderen en de vriendin reizen onafhankelijk van elkaar, vooruit terwijl hijzelf pas aan het eind van het boek arriveert. Aangekomen in Davos beleven de personages bijzondere ontmoetingen en leren de kinderen de vriendin en zichzelf beter kennen.

De kuur is heel origineel beschreven regelmatig worden teksten uit De Toverberg geciteerd. De teksten uit De Toverberg zijn wel in groot contrast met de personages die zeer hedendaags beschreven worden. Zo kun je zonder moeite kun je de personen in deze tijd plaatsen en je in hun situatie inleven. In de loop van het boek kom je steeds meer te weten van de personages, hun zwakheden maar ook hun ervaringen met de liefde.

Behalve de personages wordt ook de plaatselijke situatie als het landschap, de bergen, het hotel, zeer goed beschreven, je ziet het voor je. Wanneer je dit boek van Thomas Mann niet gelezen hebt, wordt je daartoe nu wel uitgenodigd.

Miekes recensie

Ook Mieke van der Weij heeft voor de NCRV-gids het boek De kuur van Emily Kocken gerecenseerd. Lees hier of haar mening overeenkomt met de meningen van bovenstaande lezers.