De discrepantie is enorm, toch had ik er een congruent verhaal van willen maken, al ligt divageren immer op de loer. Het was in elk geval een idiosyncratisch betoog geworden, maar wellicht van enige bassesse waardoor ik als hautain te boek kom te staan hetgeen schadelijk is voor de fiducie in mij gesteld. Maar wel zeer eloquent, dat wel.
Handig, die website moeilijkewoorden.org. Zelfs al had ik geen universitaire studie afgerond zou ik daarmee een column in elkaar hebben kunnen draaien waar iedereen nog dagen over spreekt. Maar ik wil voorkomen dat u dit stukje opzijlegt omdat er geen touw aan vast te knopen is. Ik wil dat het niet nodig is om een woordenboek te gebruiken om mijn gedachten te doorgronden. En ik wil al helemaal geen rookgordijn optrekken rond wat ik probeer te zeggen. Dus ik zeg: zeg het maar in gewone taal.
Taal is bedoeld om te communiceren, niet om te imponeren. In politiek Den Haag is jaren geschamperd over Jip en Janneke-taal, maar ik ben ervan overtuigd dat daar niets mis mee is. Waarom ingewikkeld doen als het ook eenvoudig kan. Zeg wat je vindt, zeg wat je denkt en ga er daarna over in discussie in heldere bewoordingen. Begrip hebben voor elkaar begint met het begrijpen van elkaars taal. Daarna mag je het hartgrondig met elkaar oneens zijn. Zo moeilijk is het toch niet?
