De bedenker van de QR-code is er flink op vooruitgegaan als gevolg van de coronacrisis. Natuurlijk bestond het vierkantje met zwarte friemeltjes ook al wel voor die tijd, maar nu wordt hij meer gebruikt dan ooit. Denk alleen al aan de QR-code in de CoronaCheck-app die ik in Frankrijk op ieder terras moest laten zien en die in Nederland ook zomaar gevraagd zou kunnen gaan worden als je naar een museum, bioscoop of theater gaat.
En ook in de horeca kom ik de QR-code steeds vaker tegen: op een tafeltje geplakt om de menukaart te bekijken op je telefoon, dan je bestelling door te geven, te betalen en je hapje en drankje even later aan je tafeltje te krijgen. Wil je daarna nog een rondje? Dan doe je dat gewoon nog een keer.
Uitgevonden in coronatijd om het aantal verplaatsingen op een terras of in een restaurant te beperken. En op dit moment heel praktisch omdat er nergens personeel te vinden is. De tegengeluiden zijn niet van de lucht: ongezellig, onpersoonlijk, onhandig. Maar bij die tegenpartij hoor ik niet.
Je bestelt in je eigen tempo, krijgt nooit meer iets verkeerds voorgeschoteld en hoeft niet eindeloos te seinen om de rekening te krijgen en daarna ook echt te mogen betalen. En het gedoe met fooien is ook voorbij. Wat mij betreft is de QR-code in de horeca een blijvertje!
Bert Kranenbarg wisselt zijn column af met Joris Linssen. Deze column staat in de NCRV-gids van week 38. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Bert Kranenbarg presenteert Bert op 5 ✑ Reageren? bert@ncrvgids.nl
