In meer dan tachtig bibliotheken in Noord- en Zuid-Holland stond deze kerstvakantie een Joris’ kerstboom. Medio december bracht ik een bezoek aan drie vestigingen. En zo kwam ik erachter dat de bibliotheken enorm veranderd zijn.
Toen ik een jaar of tien was, liep ik in de Eindhovense bieb likkebaardend langs de kasten vol Arendsoog-boeken. Ik was verslaafd aan de avonturenromans over cowboys en indianen van vader en zoon Nowee. De twee auteurs bleken zelf nooit in Amerika te zijn geweest. Ze hadden net zoveel fantasie als de jongetjes die hun boeken leenden. Dat was de bieb: eindeloze rijen boeken.
Toen ik een jaar of twintig was, leende ik er geregeld cd’s of dvd’s. Dat was de bieb: muziek en films. Nu ben ik bijna 52 en zie ik dat de bibliotheek een soort buurthuis is geworden. Er zijn taallessen voor vluchtelingen door lieve vrijwilligers, je kunt koffiedrinken, film kijken, studeren, er zijn babyvoorleesgroepen en overal zie je mensen elkaar ontmoeten. Alle leeftijden en milieus komen er. Wat een rijkdom!
Natuurlijk komt dat deels doordat veel buurthuizen zijn wegbezuinigd. Maar de bibliotheken pakken dat heel goed op. En het mooie is dat de drempel van de bieb lager is dan die van het buurthuis. Ik heb me voorgenomen dit jaar af en toe eens binnen te lopen bij de bieb in mijn buurt. Gewoon voor een goed gesprek en wat menselijke warmte. En wie weet, vind ik ergens nog een boek ook!