Column Joris Linssen: Eenling

Joris Linssen presenteert onder meer Hello Goodbye en Liefs Uit. In zijn column voor NCRV-gids schrijft hij over wat hem bezighoudt.

Wat is dat toch met beroemde kunstenaars en artiesten? Zijn dat allemaal egocentrische narcisten die ten koste van hun familie en vrienden alles geven voor een hoger doel? Laatst zag ik het weer in een prachtige documentaire van Het uur van de wolf (NTR) over Raymond van het Groenewoud. Zijn levensverhaal: Een vader die hem in de steek laat, een jeugd waarin hij gepest wordt, een lijdensweg op een kamertje in Brussel waar hij in eenzaamheid prachtige liedjes schrijft, de grote doorbraak en dan een spoor van vernielingen in de privésfeer en een heleboel hits.

Het doet denken aan leven en werk van André Hazes, Elvis Presley en ga zo maar door. Raymond spant de kroon door ruiterlijk toe te geven dat hij een eenling is, het vlees zwak en de honger naar erkenning groot. Dat hij daardoor een totaal afwezige vader was voor zijn eigen zoons, neemt hij op de koop toe. Dat vertelt Raymond op zo’n kwetsbare manier, dat je er bijna begrip voor krijgt.

Zijn zoons analyseren hem genadeloos, maar houden toch van hem: ‘Mijn vader zit in zijn eigen wereld, constant’, zegt de een. ‘Het is een afwezige mens, die op de eerste plaats vooral met zichzelf bezig is geweest’, zegt de ander. Die treedt nu op met zijn vader: ‘En als we dan samen spelen en we kijken in elkaars ogen, doen al die dingen er niet meer toe.’ Raymond zong het zo: ‘Het was een liefde, de liefde voor muziek’.

Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 11. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden

Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl