Net als vergeten groentes, heb je ook vergeten programma’s. In 2002 presenteerde ik een muziekshow, Brok in de keel. Het eerste seizoen kwam vanuit een spiegeltent op een open plek in het bos. Er kwamen artiesten optreden, die een lied zongen dat veel betekende voor de gasten van het programma. Iedereen heeft wel zo’n lied dat op een kruispunt in je leven veel op de radio of uit je installatie klonk. Als je het hoort, ben je meteen terug in oude sferen.
Ik presenteerde samen met Oksana, een getalenteerde pianiste uit Oekraïne. Zij was voor de liefde naar Nederland gekomen en één blok temperament. Later vormden wij een muzikaal duo. Ik zong Oekraïense liedjes die ik met haar dochter vertaalde, Oksana speelde er piano bij. Ons mooiste lied heette ‘Herfstgoud’ en Oksana stelde voor samen naar Kiev te reizen om te zien hoe de orthodoxe kerken in de hoofdstad een gouden gloed krijgen in de herfstzon.
In de flat van haar moeder was een bonte avond, ter ere van ons bezoek. Er waren klassiek geschoolde pianisten en operazangers, er stond een eenvoudige piano en overal hapjes en drankjes. Het werd onvergetelijk. Telkens zong een Oekraïense operaster de originele versie van een lied, en daarna deed ik het dunnetjes over in het Nederlands. Het was een avond van verbroedering tussen de volkeren en de liefde voor muziek. Ik moet er dezer dagen vaak aan terugdenken. Laten we samen zorgen dat de Oekraïners geen vergeten volk worden.
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 11. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
