Tijdens de opnames voor Hello goodbye op Schiphol komen allerlei maatschappelijke ontwikkelingen voorbij. Het programma weerspiegelt echt de tijdgeest. En zo gaat het ook over gender-issues, een heel actueel onderwerp. Vier jaar geleden had ik een gesprek met een moeder, die vroeger vader was geweest. Pas boven de zestig had ze gekozen voor een rigoureuze geslachtsoperatie. Het had niet gebracht wat ze ervan gehoopt had. Een pijnlijke conclusie.
Vorige week sprak ik een blonde jongen van een jaar of twintig, die opeens een ontboezeming deed. Ach wat, ik vertel het gewoon, zei hij. Ik was vroeger een meisje. Wat me aangenaam trof was zijn vrolijke zelfverzekerdheid. Hij was net gaan studeren en bij zijn vereniging deed niemand er echt moeilijk over. Vijf weken geleden had hij zijn borsten laten afzetten, vertelde hij opgeruimd.
Zijn openheid raakte me en ik moest aan hem denken toen ik de prachtfilm Una Mujer Fantástica zag. Deze Chileense film volgt een jonge transseksuele vrouw, Marina. Een glansrol van Daniela Vega. Net als bij de jongen op Schiphol is haar transitie nog niet helemaal afgerond. Marina heeft een relatie met een oudere man, die in haar bed sterft.
Het levert vervolgens een aaneenschakeling van confrontaties op met zijn nabestaanden, die haar zien als een gedrocht of een perverseling. Ik hoop dat zulk soort reacties de jongen van Schiphol bespaard zullen blijven. En ik denk dat de toon van Hello goodbye daarbij een rol kan spelen. Ik hoop het van harte.
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. ‘Ontboezeming’ staat in de NCRV-gids van week 39. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
