Column Joris Linssen: Tweede vaderland

Joris Linssen presenteert onder meer Hello Goodbye en Liefs Uit. In zijn column voor NCRV-gids schrijft hij over wat hem bezighoudt. Deze week ging hij terug naar zijn lievelingsland Mexico.

Het was heerlijk om weer een paar weken in mijn lievelingsland Mexico te zijn. Ik beschouw het als mijn tweede vaderland sinds ik er rond mijn 25e korte tijd woonde, vanwege mijn studie. Ik werd toen verliefd op de kleuren, de muziek en de tequila.

Mijn vrouw heeft hetzelfde en we hebben dit virus overgedragen op onze twee dochters, die niet voor niets Mexicaanse voornamen dragen: Lorena en Rosita. En wat was het leuk dat die meiden, al zijn ze al jaren het huis uit, met ons meereisden. Vier witte Mexicanen. Opnieuw raakten we onder de indruk van de openheid en warmte onze reis van de mensen. En weer smulden we van de bijzondere gerechten uit hun gevarieerde keuken. De heerlijke met zoet en pittig gekruid gehakt gevulde pepers, de versgemalen salsa’s, de gegrilde broodjes met avocado en bonen, de verse fruitdrankjes en de rooksmaak van goede mezcal.

Als altijd zorgden de Mexicanen zelf voor de soundtrack onder onze reis. Overal klinkt muziek. Overal zijn muzikanten. En overal wordt gezongen. Telkens als we in gesprek raakten met Mexicanen en ze erachter kwamen dat ik hun muziek zing in het Nederlands, werd mij gevraagd een stukje te doen.

En zo ontstond een leuk spel: ik zong een Mexicaans nummer in het Nederlands en onze nieuwe vrienden moesten dan raden welk nummer dat was. We hebben er menige avond mee gevuld. Een tafel vol taco’s en tequila, elkaar levensverhalen vertellen en liedjes zingen. Zo simpel en goed kan het leven zijn. Viva México!

Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 34/35. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.