Column Joris Linssen: Verkiezingen

Joris Linssen presenteert onder meer Hello Goodbye en Liefs Uit. In zijn column voor NCRV-gids schrijft hij over wat hem bezighoudt. Deze week gaat dat over de verkiezingen.

Als kind was ik gefascineerd door politiek. Verkiezingen vond ik het mooiste wat er was. Graag ging ik op verkiezingsavond met mijn ouders mee naar het stadhuis van Eindhoven, waar de uitslagen bekend werden gemaakt.

Mijn jongenskamer was behangen met posters van politieke bewegingen. Ik speelde ‘verkiezinkje’ met zelfbedachte partijen. Ik maakte lange lijsten met verkiezingsuitslagen en dan deed ik alsof ik de lijsttrekker was van een nieuwe partij die vanuit het niets de Tweede Kamer of de Provinciale Staten binnenkwam. Op verkiezingsdag maakte zich een grote opwinding van mij meester. Ik haalde mijn ouders over zo vroeg mogelijk te gaan stemmen. Ik mocht mee tot aan het hokje. Maar dan ging het gordijn dicht, dat mij zo bruut buiten de volwassen wereld hield.

De volgende dag spelde ik de uitslagen in de krant. Er stonden rijen cijfers in, je kon alles vergelijken met andere gebieden of eerdere jaren. Heerlijk voor deze jonge statisticus. Wachten tot ik eindelijk écht mocht stemmen was een martelgang. De Europese Verkiezingen van 14 juni 1984 waren mijn langverwachte vuurdoop. Ik herinner me de school waar ik ging stemmen. Het rode potlood aan een kettinkje, het grote stemformulier dat ik thuis al uitvoerig had bestudeerd. Die allereerste keer voelen hoe dat slecht schrijvende rode potloodje langzaam dat rondje vulde, was een magische gebeurtenis. Omdat in andere landen later gestemd werd, moest ik vier dagen wachten op de uitslag. Zo ging de lol er eigenlijk wel vanaf…

Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 11. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl