De laatste week van het jaar stond in het teken van spiritualiteit. Voor Boeddha in de polder sprak ik veel inspirerende mensen, die me uitlegden hoe je tegenslagen kunt verwerken. Nu we langzaam uit het duister kruipen en de dagen voorzichtig beginnen te lengen, voel ik hoe we allemaal verlangen naar het licht. Klaar als we zijn met die deprimerende anderhalve meter, de afstandelijke mondkapjes en de lege restaurants. Ook zou ik graag de negatieve engerds achterlaten die in ons parlement steeds grovere woorden gebruiken om anderen buiten te sluiten. Weg met dat bruine geschurk, op naar een nieuwe lente vol licht, liefde en levenslust!
Bij Joris’ kerstboom in Dokkum ontmoette ik twee mensen die veel indruk op me maakten. Jan uit Meppel kwam een Syrische vrouw in het licht te zetten. Ze hadden elkaar ontmoet toen Jan na een Facebook-oproep wat babyspulletjes was komen brengen. Samya was toen zwanger van haar derde en net in Nederland herenigd met haar man. Er was een hechte band ontstaan en Jan en zijn vrouw hebben Samya opgenomen als een volwaardige dochter.
Ze deden me denken aan een Fries stel, dat in de laatste aflevering van Hello goodbye zo liefdevol had gesproken over hun Pakistaanse buren. Ook zij hadden zich ontfermd over mensen die moesten vluchten, hadden hen geholpen en waren zich gaan hechten aan de nieuwkomers. Normaal gesproken komt het eerste zonnetje uit het oosten, maar deze keer begon het licht in het noorden. Gelukkig nieuwjaar!
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 1. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
