Heeft corona een grote invloed op familieconflicten?
“Ik heb niet de indruk dat mensen nu weemoediger zijn of eerder openstaan om problemen bij te leggen. Er is gewoon ruzie en meestal is dat al jaren zo. Mensen hebben daarin een bepaalde rust gevonden en houden daar graag aan vast. Door corona is die rust zelfs toegenomen. Ons wereldje is immers kleiner geworden. Ik merk dat zelf ook: ik heb zeven broers en zussen, normaal zien we elkaar regelmatig, maar nu even niet. Dus mensen met ruzie worden minder snel ongewenst met elkaar geconfronteerd op een trouwerij of begrafenis. Er zullen ook minder makkelijk nieuwe ruzies ontstaan. Aan de andere kant: de mensen die elkaar wél opzoeken, zijn toch vaak wat somberder, zitten minder goed in hun vel. Daardoor zijn ze sneller geïrriteerd, de perfecte voedingsbodem voor een explosie.”
Ben jij iemand die makkelijk ruzie maakt?
“Nee. En dat vind ik niet alleen maar een goede eigenschap hoor. Ik ben best rationeel ingesteld. Ik denk nuchter: oké, we hebben een meningsverschil, vervelend, hoe lossen we dat op? Ik probeer te voorkomen dat ik een andere mening meteen opvat als een persoonlijke belediging. En het is al helemaal niets voor mij om geëmotioneerd dingen naar iemands hoofd te slingeren. De andere kant is dat ik soms wel zaken wegstop. Dan vind ik het al snel niet de moeite van een discussie waard. Terwijl het soms echt beter is om dingen uit te spreken.”
Je maakt ook een prachtige podcast over vergeving: Vergeef het maar.
“Klopt. Ik vind vergeving een heel mooi thema. Ook bij Het familiediner; daar bieden we mensen mediation en ik zit graag bij die gesprekken omdat ik het boeiend vind om te zien hoe het weer goed komt. Hoe uiteindelijk de woorden ‘zand erover’ worden uitgesproken. Bij de podcast gaat het nog een stap verder. Ik praat over heftige situaties waarin er echt sprake is van slachtoffers en daders. Slachtoffers vertellen in alle openheid over hoe ze tot vergeving zijn gekomen, en wat ze dat brengt. Zo sprak ik met de familie Beemsterboer, de ouders en het zusje van de vermoorde Nadine. Haar zusje heeft de moordenaar vergeven. Ik wil dan precies weten hoe ze dat heeft gedaan, en waarom. Door alle gesprekken voor de podcast weet ik nu: als het lukt, dan is vergeven altijd beter. In de eerste plaats voor jezelf.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 3. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Lydia van der Weide
