Het idee voor het lied ontstond in het voorjaar van 1973. “Mijn eerste huwelijk was net spaak gelopen,” vertelt Gerard Cox. “Ik had verkering met een leuke actrice en het was prachtig weer. We belandden in een nachtclub in Zandvoort. Toen hoorde ik een Frans nummer, ‘Salut les amoureux’ van Joe Dassin. Die zanger had toen een heleboel hits in Frankrijk, maar dit lied was vrij onbekend in Nederland.” Cox hoorde er iets nostalgisch in en maakte er een Nederlandse variant van.
Wat voor gevoel gaf het lied u?
“Ik was blijkbaar wat zwaar op de hand destijds, want een gevoel overviel me van: het wordt zomer, dat betekent genieten, lekker weer, op vakantie en leuke dingen doen. Maar dan komt straks het najaar, is alles voorbij en moet je weer hard werken. Zo werd ‘’t Is weer voorbij die mooie zomer’ geboren. Eigenlijk was het meer een herfst- dan een zomerhit. Het stond van oktober tot februari in de Top 40. Waarvan drie weken op 1. Blijkbaar herkenden mensen het gevoel dat je aan het einde van de zomer de tredmolen weer ingaat en dat die lange winter voor de deur staat. Zanger Jules de Corte verwoordde dat mooi: ‘De zomerklok heeft nog maar net geslagen en alle vogelstemmen zijn verstomd. Nu zijn er nog slechts doodgewone dagen en altijd zul je weten wat er komt. Dezelfde wekker en hetzelfde wakker, hetzelfde lopen langs dezelfde lijn.’”
Kijkt u aan het einde van elke zomer ook met weemoed terug?
“In het lied zing ik dat ik met dia’s in de regen zit, maar ik ben zelf niet van het terugkijken. Je kan toch niets meer veranderen. Wel voel ik van te voren de dreiging van het naderende einde van de zomer. Eigenlijk is het lied een soort waarschuwing. Geniet nu het nog kan!”
Hoe ziet uw zomer er dit jaar uit?
“Mijn zomer staat in het teken van het najaar. Dan ga ik weer met een cabaretprogramma langs de theaters: Cox, de grote grijze belofte. Maar die belofte moet ik nog wel waarmaken, dus deze zomer ben ik daar dag en nacht mee bezig. Ik vind het een groot compliment dat mensen me nog willen zien. Dit is toch het theaterjaar waarin ik tachtig word, dus dat vind ik heel bijzonder.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 32/33. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Tekst: Carlijn Schepers
