Ilja Gort:’Ik wil altijd mijn grenzen verleggen’

Ilja Gort (69) is een zondagskind. Hij doet alleen maar wat hij leuk vindt. En dat is wijn maken, boeken schrijven en tv-programma’s presenteren. Voor Gort over de grens keert hij terug naar Spanje. ‘Ik denk nooit na over stoppen.’

Je gaat in Gort over de grens weer terug naar Spanje. Waarom nog een reeks?

“De vorige keer in Spanje was het een kwestie van aftasten en zoeken. Waar zit het verschil in cultuur tussen Spanjaarden en bijvoorbeeld Fransen of Italianen? Ik ben gefascineerd geraakt door het land en de cultuur. Dus ik wilde meer, er was nog zo veel te ontdekken. Daarom heb ik gevraagd of ik nog een keer terug naar Spanje mag voor een nieuwe reeks.”

En de volgende reeks, waar gaat die naartoe? Chili of Argentinië misschien?

“O nee, hou op zeg. Ik ben een West-Europeaan in hart en nieren. Daarbuiten heb ik niets te zoeken. In Europa is op één vierkante meter meer cultuur te vinden dan in Chili, Argentinië en Amerika bij elkaar! Dus nee, ik zoek het meer in de hoek van Oostenrijk bijvoorbeeld. Dat land heeft een prachtige wijntraditie, passend in de wijnsmaak van nu. Niet zwaar of houterig, maar lichte, sprankelende wijnen.”

En je loopt daar nog steeds lekker door de wijngaarden te struinen?

“Zeker, dat is voor mij de beste plek om te zijn. Midden in de natuur, het heeft een therapeutische werking op me om tussen wijnranken te scharrelen. Tijdens het werk in de wijngaard komen de mooiste ideeën voor een nieuw boek naar boven. Die liefde voor wijn was er altijd al. Ik begon zo rond mijn twintigste met wijn drinken en wist meteen, hier wil ik meer van weten. De eerste wijn die ik dronk was een beaujolais primeur, dat is natuurlijk een feest voor de beginnende wijndrinker. Het is net limonade. Langzaam leerde ik steeds meer over wijn en begon ik naar Frankrijk te reizen om daar mijn wijn te kopen bij de boer. Tijdens een van die trips is mijn idee voor een eigen wijnboerderij ontstaan. Ik kwam na de lunch aan bij een wijn- boer en – ja hoor – de beste man lag een dutje te doen onder een boom. Ik wist meteen: dat wil ik ook wel.”

Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 3. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Lieneke van der Fluit