Margriet Vroomans: ‘Ik stop er steeds meer van mezelf in’

Margriet Vroomans presenteert het ochtendprogramma De ochtend van 4 op Radio 4. Hierin worden klassieke muziek en nieuws met elkaar afgewisseld. Heel anders dan ze als politiek verslaggever en nieuwspresentator gewend was. ‘Het hoeft niet hard en snel. Júist niet.’

Het is tien uur in de ochtend en ze heeft er al vijf uur op zitten. Toch stapt ze vrolijk het café binnen. Margriet Vroomans vindt het niet erg, dat vroege opstaan. Alleen het op tijd naar bed gaan wat daarbij hoort is lastig. “Eigenlijk moet ik elke avond om negen uur gaan slapen, maar dat is toch niet te doen? In het weekend slaap ik bij. Of ik doe ’s middags een dutje. Maar laten we er niet te ingewikkeld over doen.” Ze wijst naar de bakker aan de overkant. “Hij staat veel eerder op dan ik en hij moet echt hard werken. Ik mag lekker in een studio zitten met een koptelefoon met prachtige klassieke muziek op mijn hoofd.”

Is het echt zo ontspannen als het nu klinkt?

“Nou, de start bijna vijf jaar geleden was niet gemakkelijk. Luisteraars waren op dat tijdstip aan een ander programma gehecht, met alleen maar klassieke muziek. In De ochtend van 4 zitten naast klassieke muziek óók nieuws en informatie. Daar moesten ze aan wennen. Inmiddels wordt er méér geluisterd dan ooit, daar ben ik best trots op. We hebben onze draai gevonden.”

“Met ingang van januari ga ik vijf keer per week presenteren. De zender wil graag vijf ochtenden per week dezelfde presentator en nu ik sinds een half jaar op zaterdag geen TROS Kamerbreed meer presenteer, heb ik die ruimte. Daarmee wordt het nóg persoonlijker.”

Wat bedoel je daarmee?

“Ik stop er steeds meer van mezelf in, ik groei erin. Om zeven en acht uur open ik met een soort columnpje van 27 seconden. In het begin was dat iets serieus, iets informatiefs, de luisteraar ‘moest er iets aan hebben’. Dat was ik gewend als politiek verslaggever en nieuwspresentator. Inmiddels heb ik dat losgelaten, ik zit nu met veel meer sfeer naast de luisteraars. Ik denk met ze mee, verplaats me in hun moment van de dag. Mensen zitten in de auto naar hun werk, of helpen de kinderen naar school.”

“Ze hebben Radio 4 aangezet omdat ze rustig wakker willen worden met klassieke muziek en het nieuws. Het is geen Radio 1. Het hoeft niet hard en snel. Júist niet. In mijn column deel ik nu een gedachte, of een observatie. Iets wat me in de natuur is opgevallen, of hoe koud het was buiten, dat ik óók m’n ruit moest krabben. Soms vertel ik iets wat ik net in de krant heb gelezen, over een foto of over de politiek. Vanmorgen bijvoorbeeld over gedoe bij de PvdA nadat er gisteravond twee Kamerleden van Turkse afkomst opstapten.”

Waarom wind je je daar zo over op?

“Gedoe binnen een politieke partij irriteert me. Het is een van de oorzaken dat burgers geen vertrouwen meer hebben in de politiek, terwijl er verdorie nogal wat aan de hand is in de wereld.”

Wat bedoel je daarmee?

“Ik vind het gewoon heel zorgelijk. Onze zoon is vorig jaar afgestudeerd aan het conservatorium, onze dochter studeert aan de UvA. Ze willen heel graag werken, maar het gaat slecht. Er is een hoge werkloosheid. ‘Kom op jongens, zorg ervoor dat het beter gaat’, denk ik dan over politici. En ga wat minder heftig met elkaar om.”

“Dat zit trouwens niet alleen in de politiek, maar in de hele maatschappij. Neem de discussie over Zwarte Piet. Voor- en tegenstanders zijn zo extreem, dat er geen normaal gesprek meer mogelijk is. De één is bang voor verlies van een traditie, de ander wil afrekenen met het verleden. Beide partijen graven zich in hun stelling in. Ik ben geen socioloog en kan het niet wetenschappelijk duiden, maar op deze manier komen we er niet uit.”

Ben jij goed in loslaten?

“Wel als ik er goed over heb nagedacht en weet dat het goed is. Ik kan wel ergens heel erg aan verknocht zijn. Aan ons gezin bijvoorbeeld. Als de kinderen allebei thuiskomen, vind ik dat heerlijk. ‘Zo, heb je je stalletje weer compleet,’ zegt mijn man dan. Ja lekker, de kinderen bij me. Ik vind dat heel fijn.”

Heb je last gehad van het ‘empty nest syndroom’?

“Helemaal niet. We hebben ze opgevoed met het idee dat ze zelfstandige en vrije mensen moesten worden. Die ruimte krijgen ze en nemen ze. Ze wonen allebei in Amsterdam, vorige week ben ik met mijn dochter naar de Noordermarkt gegaan. Ze haalde me op van het Centraal Station en bij haar achter op de fiets, slingerend door de stad, voelde ik me superrijk. Ik kan ongelooflijk genieten van dat soort dingen. Ik lig niet in bed te huilen van heimwee. Ik kan wel waarderen wat er is geweest. Net zoals ik het gezin waar ik zelf uit kom waardeer.”

Wat voor een gezin is dat?

“Een gezin met vier kinderen waarin een soort vanzelfsprekende gezelligheid was en waar altijd de radio aan of muziek op stond. Mijn ouders zongen bij een koor en een oratoriumvereniging. Thuis heb ik mijn liefde voor muziek meegekregen. Ik ben geen grote klassiekemuziekkenner, wel een liefhebber. Ik word vaak verrast door stukken die de muzieksamenstellers voor mijn programma aandragen. Laatst nog door een prachtig koorstuk van Arvo Pärt dat ik niet kende. Tegenwoordig zeg ik dan in de uitzending: ‘Vond u het ook zo mooi? Ik wel.’ Daar komt van luisteraars bijvoorbeeld via Twitter ook weer antwoord op. Zo persoonlijk is het.”

De Ochtend van 4 is weliswaar een nieuwsprogramma, maar met een groot aandeel klassieke muziek. Heel anders dan de radio- en televisieprogramma’s die je voorheen deed en waarin alles juist om nieuws en politiek draaide. Was het een moeilijke overstap?

“Toen ik 55 werd, heb ik nagedacht over mijn toekomst. Ik mag nog zeker tien jaar werken en ik ging nadenken over hoe ik die tijd wilde invullen. Wilde ik nog wel zoveel uren zo intensief blijven werken, of kon het ook anders? Ik wil niet later achterom moeten kijken en denken ’was ik maar…’ of ’had ik maar…’. Daarom ben ik gestopt met TROS Kamerbreed.”

“Dat onze kinderen de deur uit waren en ik in een andere fase in mijn leven kwam, heeft daar ook mee te maken. Het is fijn om ruimte te nemen voor andere dingen, om samen met mijn man erop uit te gaan, een weekendje weg of naar een concert. Dat kon voorheen weinig omdat ik in het weekend altijd werkte. Misschien dat ik er daarom nu zo van geniet.”

Paspoort

Naam: Margriet Vroomans

Geboren: Den Haag, 26 april 1958

Woont: met haar man in Naarden, hebben samen een zoon (24) en dochter (21)

Opleiding: Havo

Carrière: Margriet Vroomans begon haar journalistieke loopbaan eind jaren zeventig bij de Haagsche Courant. In 1987 stapte ze over naar de radio, werkte als redacteur/presentator bij Radio Oost, de Wereldomroep en Radio West. Na vijf jaar het RTL Nieuws te hebben gepresenteerd, werd ze in 1999 presentator van de actualiteitenrubriek Nova. Vanaf 2003 werkte Margriet voor onder meer BNR Nieuwsradio en NOS Actueel. Van 2005 tot afgelopen zomer presenteerde ze elke zaterdag het politieke programma TROS Kamerbreed op Radio 1 en, als gastpresentator, het tv-actualiteitenprogramma Eén Vandaag. Sinds juli 2010 presenteert ze van dinsdag tot en met vrijdag op Radio 4 het ochtendprogramma De ochtend van 4 (KRO-NCRV).