Je vriendin heeft dezelfde ziekte als jij. Maakt dat jullie relatie gemakkelijker?
“Absoluut. Met iemand zonder beperking is dat toch wat moeilijker. Wat de een dan heel gemakkelijk kan, is voor jezelf lastig. Uiteindelijk zorgt dat voor spanningen, heb ik ervaren. Ik leerde mijn vriendin kennen bij de belangenvereniging voor mensen met deze aandoening. Wij hebben aan een half woord genoeg, dat is heel fijn. We zijn nu bijna een half jaar samen en het gaat hartstikke goed.”
Op welke momenten in je leven had jij het moeilijk met je beperking?
“Dat zijn er meerdere geweest, maar het meeste als kind. Ik zit in een rolstoel en moest ermee leren omgaan dat mensen soms niet tegen mij praten, maar tegen degene die naast je loopt. Alsof je geen volwaardig mens ben, dat is best heftig. Daardoor strijd ik ook zo voor een inclusieve samenleving, waarin iedereen naast elkaar leeft. Waarin alle scholen toegankelijk zijn voor kinderen met een beperking, dat is nu nog lang niet zo. Nog even terug naar mijn eigen jeugd, het diepste zat ik in de put als ik weer eens wat had gebroken. Dat zijn nog steeds moeilijke momenten. De pijn, het gips en het gevoel van: dit wil ik niet. Mijn ouders en zus zijn er altijd geweest om me daaruit te trekken, gewoon door te focussen op wat er wél kon.”
Televisiemaker Bart de Graaff inspireerde je ook. Waarom?
“Hij liet mij zien dat je ondanks je beperking kunt doen wat je wilt en dat je op basis van je inhoud beoordeeld kunt worden. Als je een steen door een ruit van een pompstation gooit, zoals hij deed, word je net zo hard in een politieauto geslingerd als iemand die geen beperking heeft. Het was natuurlijk een bijzondere streek, maar liet mij wel voelen dat in wezen elk mens gelijk is. Ook al gaan bij jou dingen misschien anders.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 21. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Deborah Ligtenberg
