Het verdrietige jaar van Peter van der Vorst: ‘En dan ben je ineens wees’

Presentator Peter van der Vorst heeft een moeilijke periode achter de rug: een half jaar geleden verloor hij binnen een week allebei zijn ouders. Inmiddels is hij weer aan het werk voor Verslaafd! en Van der Vorst ziet sterren. ‘Dit verlies heeft invloed op heel veel fronten.’

Peter van der Vorst zit nog midden in de opnames en montage van een nieuwe reeks Verslaafd! Niet een programma dat hij even erbij doet. “Ik vind dit het zinvolste programma dat we maken, vooral omdat we in de basis proberen de familie van een verslaafde te helpen. We hopen natuurlijk ook dat de gebruikers clean worden. Maar dat gebeurt niet altijd. Het is niet zo dat we een paar weekjes met iemand optrekken voor een mooi programma. Nee, het is bijna een verbintenis voor het leven. Jeffrey, onze allereerste deelnemer aan het programma, vraagt nog ieder jaar of ik meega naar een bijeenkomst van anonieme verslaafden. En dat doe ik met liefde.”

Dit wordt het vijfde seizoen van Verslaafd! Waarom blijft dit programma nodig?

“Aan reacties merk ik dat het programma veel betekent voor mensen die te maken hebben met een verslaving. Mensen spreken me op straat geregeld aan en vertellen dat een broer of neef ook naar een kliniek is gestapt door het programma. We krijgen ook ieder jaar honderden aanmeldingen van families.”

Je hebt zelf een zoon van tien. Hoe kijk je hier als vader naar?

“Natuurlijk, ik ben daar heel alert op, maar op een gegeven moment weet je niet wat je kind allemaal doet. Of je denkt: het zal wel meevallen met mijn kind. Ik vind dat we de ouders uit onze serie niets kunnen kwalijk nemen. Waar leg je als ouder de grens, wat is verslavend en wat niet? Dat is voor iedereen een zoektocht.”

“Het verdriet is groot, maar we zijn blij dat ze weer samen zijn”, zei je begin dit jaar na het verlies van jouw ouders. Ervaar je dat zo?

“Mijn ouders waren beiden al twee jaar ziek en zijn ook ongeveer tegelijk in een hospice terechtgekomen. Daar zijn ze kort na elkaar overleden. Dat was een heftige periode. Het heeft invloed op heel veel fronten. Het is nu een half jaar geleden en nu merk ik pas hoe erg ik ze mis, hoe je opschuift in het leven en dat je ineens een wees bent. En dat in mijn geval ook binnen een week. Het heeft een grote impact op alles.”

Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 43. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Carmen Fernald