De val van mijn moeder, Ernst Timmer ***
Joost Beekman is het alter ego van de schrijver, lees ik op de achterflap. Ik geloof er niets van. Volgens mij is De val van mijn moeder autobiografisch. Anders kun je dit boek gewoon niet schrijven; zo gedetailleerd, zo vilein, maar ook zo liefdevol en laconiek.
Het boek begint met een val: de moeder van Joost Beekman breekt een arm, ze komt in het ziekenhuis terecht. Helaas net op vrijdag als de artsen zin in hun weekend beginnen te krijgen, dus moet ze wachten tot maandag, om uiteindelijk pas de vrijdag erop geopereerd te worden. Het is het begin van een lange tocht door zorgland.
Het is beslist hilarisch, wat haar overkomt, maar tegelijkertijd ook schrijnend. Het fijne van dit boek is dat Joost het met een zekere humor beziet. Hij wordt nooit echt boos.Dat heeft veel te maken met zijn moeder, die hem geleerd heeft om alles positief te bekijken.
Het boek is ook een liefdevol portret van die moeder, die, zoals zoveel vrouwen van haar generatie, geprobeerd heeft om er het beste van te maken. Timmer beschrijft het allemaal scherp en geestig, het leefplan, de valgevaarlijkheid, het ‘zorgzwaartepakket’, en hoe al die termen maar mogen luiden. Je hoopt dat je er nooit mee te maken krijgt, maar je weet: het kan ieder moment beginnen, zo’n traject. Wat een leuke moeder … wat een sympathiek boek.
Wat heeft Mieke deze week nog meer gelezen? Bekijk het hier.
http://comdut-tarralosa.savviihq.com/boekenclub/val-moeder-belgravia-vector
Volgende week
Last Mieke een zomerpauze in. Ze keert terug in gids 36.
