Perfecte dagen ***
Wanneer is een dag perfect? Lou Reed zong erover. Moet er iets bijzonders gebeuren? Niet per se. Juist gewone dingen: sangria drinken in het park, de dierentuin, een film. Het klinkt niet spectaculair. Het gaat er om met wie. ‘I’m glad I spent it with you.’ Als je verliefd bent, is alles leuk. Wat dit boek van de Spaanse schrijver Jacobo Bergareche in ieder geval bij mij teweegbracht, was dat ik over dit soort zaken ging nadenken. Hoeveel perfecte dagen kan ik me eigenlijk herinneren? En met wie?
Luis, een Spaanse journalist gaat voor het derde jaar op rij naar een congres in Austin, Texas. Niet dat het programma hem interesseert, iets met digitale kranten, maar omdat hij er Camilla, een Mexicaanse architecte, weer zal zien. Twee jaar eerder ontmoetten ze elkaar daar, en twee keer beleefden ze, beiden getrouwd, perfecte dagen met elkaar. Hij verheugt zich enorm, zijn huwelijk is in een sleur beland, zijn werk boeit hem niet meer. Maar dan krijgt hij het bericht dat haar man onverwacht meekomt ‘laten we het hierbij houden, laten we de herinneringen koesteren.’Baf!
In arren moede gaat hij naar een bibliotheek in Austin, waar veel schrijversarchieven worden bewaard, in de hoop daar een artikeltje in elkaar te flansen. Hij stuit op de brieven die William Faulkner schreef aan zijn minnares. Vooral de brief waarin Faulkner een soort stripje maakte van ‘een perfecte dag’ intrigeert hem. ‘Alleen al voor deze brief is hete de moeite waard af te reizen naar het Harry Ransom Center in Austin.’ Je ziet ze pingpongen, op het strand liggen, met vrienden een biertje en dan naar bed, het is niks en het is alles. De vorm van het boek is een lange brief aan Camilla, waarin Luis niet alleen uit de brieven van Faulkner citeert, maar haar ook vertelt hoe ze hem door haar ogen naar de wereld liet kijken. ‘Dat kunnen maar weinig mensen, je hun blik lenen.’ En hij gaat hen ook tekenen. Hoe leuk is dat: een volwassenenboek met tekeningen!
Ze vrijen, ze wandelen, en ze dansen in een honky-tonk. Ze schaffen er zelfs een cowboypak voor aan, met laarzen, belachelijk duur. Even schiet door zijn hoofd wat hij daar allemaal voor had kunnen kopen voor zijn dochtertje of zijn zoons. Maar als je verliefd bent, doe je rare dingen. Even overwegen ze om de outfit aan hun echtgenoten te geven bij terugkeer, maar ‘Daar begon het bedrog, vond ik, op het moment dat we onze partners betrokken bij onze relatie’. ‘Tot die tijd ‘deden wij wat wij deden, waren niet degenen die zij kenden, we waren uit ons eigen leven, ja uit onszelf gestapt om dit te ervaren, alles vond plaats in een non-ruimte, op plekken waar zij nooit waren geweest.’
Bespiegelingen over overspeligheid, de koorts van verliefdheid en de onvermijdelijke sleur van een langdurig huwelijk. Ook dat komt nog aan bod, Bargareche geeft het verhaal een verrassende draai. Een origineel boek kortom, dat tot nadenken stemt.
Uitgeverij Wereldbibliotheek 192 blz. € 21,99 (e-book € 9,99)
