Recensie Mieke: President vermist van Bill Clinton & James Patterson

Het Witte Huis is de thuisbasis van de president van de Verenigde Staten, de best bewaakte persoon ter wereld.

President vermist **

De superlatieven waren niet van de lucht in de Amerikaanse pers weken voor de verschijning. Voor het eerst kunnen we in het hoofd van de president van de Verenigde Staten kijken! De combinatie van Bill Clinton met James Patterson, die zijn sporen al ruimschoots verdiend heeft in dit genre, belooft wat!

Ja, het is wel uniek, dat een oud-president zich op het thrillervlak begeeft en dan nog wel met een verhaal waarbij een president opeens verdwenen is! Het land verkeert in extreem gevaar, natuurlijk spelen terroristen een rol en het wordt allemaal bloedspannend, vast en zeker. Maar levert het ook een fijn boek op om te lezen? Voor mij niet. Terwijl liefhebbers van het genre de bladzijden ongetwijfeld koortsachtig omslaan, verveel ik mij dood bij zo’n boek. Sommige stukken heb ik ‘schuin’ gelezen, terwijl ik er een eer in stel alles echt goed tot mij te nemen voor ik een oordeel vel.

Als we beginnen staat president president Duncan op het punt om afgezet te worden. Hij is een weduwnaar, met één dochter. Hij lijdt aan een nare aandoening waardoor hij ieder moment een inwendige bloeding kan krijgen, dat maakt het extra spannend…  Want er gebeurt nogal wat: cyberterroristen dreigen het land te gronde te richten. Een geheimzinnig computervirus staat op het punt van uitbreken, waardoor ‘alles tot stilstand zal komen.’ De Dark Ages zullen weer aanbreken. Toe maar. Omineuze zinnen als: ‘Dit is de laatste kans om te voorkomen dat mijn natie een gigantische ramp overkomt’ en ‘Uw land zal ophouden te bestaan’  moeten  je doordringen van de ernst van de situatie. Het lot van de vrije wereld staat op het spel! President Duncan moet zelf (incognito) de straat op om het gevaar af te wenden. Dan is hij even uit beeld, vandaar de titel. Hij beleeft woeste avonturen… dat het uiteindelijk toch goed afloopt is geen verrassing.

Zoals bij alle thrillers ben ik ook nu al snel de draad kwijt en duizelt het me van de personages en subplots en wendingen. Wel heb ik begrepen dat er een ‘verrader in het Witte Huis’ zat. En dat er ook aardige terroristen bestaan.

De stijl is gewoontjes, ik heb geen enkele leuke of bijzondere zin aangetroffen. Hier wemelt het van de mensen op straat, pakken grijze wolken zich samen, giert de adrenaline door het lijf en knapt er bijna iets van binnen. Misschien hoort dat wel in een thriller. Je moet bij het verhaal blijven, dóórlezen is het devies. De korte hoofdstukken helpen daarbij. Na de goede afloop houd onze Duncan dan nog een snorkerige, patriottistische speech, sentimenteel zoals alleen Amerikanen dat kunnen.

480 pagina’s is veel hoor, als je geen liefhebber bent. Leuk pluspunt: bijna alle belangrijke functionarissen, zoals de directeur van de CIA en de FBI en de stafchef zijn vrouwen.

Uitgeverij Nieuw Amsterdam 480 blz. € 20,00 (e-book € 11,99)

Volgende week

Begint de zomerpauze van Miekes leesclub. In nummer 34 bespreekt Mieke Olga, van Bernhard Schlink.