Recensie Mieke: Het verzwegen kind van Wim Duijst

David Ruleijn vindt een brief van justitie gericht aan zijn moeder.

Het verzwegen kind **

De eerste zin ‘Met een klap sla ik het dossier dicht. Om niet over te geven, concentreer ik me op mijn ademhaling’ is veelbetekenend. De lezer is gewaarschuwd! Het lijkt me inderdaad een schok van jewelste, als je erachter komt dat je grootvader bij je moeder een kind verwekt heeft.

Dan springen we naar 1959 en komen terecht in een onvervalste streekroman, in Bunschoten. Al gaat dit wel wat verder dan de doorsnee boerenzonenzonden. Kuintje, zoals de moeder van de verteller heet, is 29 en zorgt na de dood van haar moeder voor haar vader en haar broertje Gijs. Ze lijkt op haar moeder, ‘klein en een beetje mollig. En die kuif. Vol als een rododendron, blond als een korenschoof.’ Vader Willem laat zijn begerige oog dan ook op Kuintje vallen.

Het is allerminst prettig om in het hoofd van een gefrustreerde weduwnaar te zitten met haar uit zijn oren en bruine strepen in zijn onderbroek. Deze Willem is een van smerigste personages die ik de laatste jaren tegenkwam in een boek. Niets blijft de lezer bespaard… Na een door het drinken van zeepsop opgewekte miskraam komt er toch een kind. Afijn, de riek op de cover zegt genoeg.

Dit deel van het boek doet denken aan Jij bent van mij van Peter Middendorp, die in de huid kruipt van een jonge boer, losjes gebaseerd op de zaak Marianne Vaatstra. Middendorp is de betere schrijver, die meer aan je verbeelding overlaat. Bij Duijst krijg je de vuiligheid wel volledig uitgeserveerd. Dat vader Willem zelf als schippersknecht slachtoffer was van een oudere maat, lijkt er met de haren bijgesleept en bedoeld als verontschuldiging?

Het verhaal van Willem en zijn dochter, en de zoektocht naar de ware toedracht van de (klein)zoon lijkt me wel voldoende drama. Het is jammer dat Duijst er nog een derde verhaallijn aan heeft toegevoegd: Pieter de Ruiter, de rechter uit Utrecht die de zaak van het gevonden babylijkje op zijn bord krijgt, groeide op in Bunschoten. Dat kan, maar als hij dan ook nog een dochter blijkt te hebben van zestien die onbedoeld zwanger is, met alle dilemma’s van dien, wordt het wel erg gekunsteld. Die lijn stoort en is overbodig bovendien. Blijf maar bij die lange onderbroek en die ijsbijl… Hoe gruwelijk ook.

Overigens is Het verzwegen kind gebaseerd op een waar verhaal.

Uitgeverij Marmer 320 blz. € 19,99 (e-book € 12,99)

Volgende week

Bespreekt Mieke Zomervacht van Jaap Robben.

En wat vindt u ervan? Geef uw mening over dit boek en lees de mening van anderen op miekesleesclub.nl