TV Toen: De dagsluiting

In de rubriek TV Toen biedt de NCRV-gids wekelijks een terugblik op de tv-geschiedenis. Deze keer gaan we terug naar de begintijd van de televisie, toen de uitzenddagen nog eindigden met speciale dagsluitingen.

De laatste jaren gaan we de nacht in met Eva Jinek, Jeroen Pauw of Humberto Tan. In hun talkshows blikken ze terug op de dag en vooruit naar morgen. Dat was anders in 1951. Terwijl in Amerika de eerste latenighttalkshows dan al hun vorm vinden – het duurt dan nog vijftig jaar voor dit genre ook hier succesvol is – worstelen Nederlandse omroepen hoe zij de uitzenddag moeten sluiten. De NCRV is de eerste die een passende vorm lanceert.

Pater Verhagen

Dominee Johan Langstraat krijgt vanaf de allereerste televisieavond de laatste minuten zendtijd en bespreekt bijbelteksten met een overweging. Dit blijft hij jaren doen en lange tijd is dit het enige christelijke stempel op een uitzenddag. Vanaf 1957 krijgt hij versterking van Okke Jager, die soms de studio verlaat en de kijker toespreekt vanuit een weiland. De KRO zet de Eindhovense pater Leopold Verhagen in, met zijn karakteristieke witte haren en habijt. Het is nu moeilijk voor te stellen dat deze dagsluitingen voor veel televisiekijkers een eerste aanraking zijn met een overtuiging die niet de hunne is.

Terugzien?

Hoewel er wel een aantal zijn bewaard, staan er momenteel geen van de besproken dagsluitingen online. Vanaf 1965 doet Simon Carmiggelt er maandelijks eentje voor VARA. Hij vertelt een zelfgeschreven Kronkel en doet dat in totaal 225 keer. Hieronder is Hondje uit 1973 terug te zien en te horen:

 

Redactie: Roel van Bekkum