Recensie Mieke: De wind over het land van Franco Faggiani
Een prachtig verhaal over solidariteit, liefde en vriendschap.
De wind over het land ★★
Stelt u zich voor: een landgoed in Noord-Italië, waar iedereen voorbeeldig samenwerkt, de boeren, de wijnboeren, en dan ook nog in volledige harmonie met de natuur. Er worden heerlijke wijnen geproduceerd en iedereen zit voortdurend aan een of ander zalig streekgerecht. Een ware idylle.
Natuurlijk is er ook een eigenaar, een baas, in dit geval Gregorio Bajocchi de Drago, die landgoed La Conventina erft als hij zestien is. Een tijd wordt ervoor gezorgd door de ouders van zijn beste vriend die er wonen, maar als hij volwassen is, gaat hij het beheren. Kijk hoeveel respect hij voor zijn mensen heeft:
‘Midden op de dag liep ik door de wijngaarden om een praatje te maken met de boeren, die druk bezig waren met de resterende ranken snoeien en bijeenbinden, wat ze met wijze, zelfverzekerde handen uitvoerden met steeds dezelfde, maar vastberaden bewegingen om de wijnstokken goed te laten groeien.’
Het snoeihout wordt verbrand, de as onder de stammen gestrooid, of ze steken er de ‘rustieke’ haard mee aan van de ciabòt (schuurtje). Niets gaat verloren en alles is zoals de natuur het wil. Zo willen we allemaal wel leven. Faggiani beschrijft het allemaal lyrisch: het landschap, de heuvels, de eeuwenoude gebruiken. Menselijke gevoelens beschrijven gaat hem minder af: ‘Ze had een mooie stem en ik voelde weer elektrische schokjes.’
Aan het begin wordt de boel op scherp gezet, als Gregorio, inmiddels 53, (hij heeft een mislukt huwelijk achter de rug met een Duitse, hun zoon ziet hij nooit meer) en advocaat in Milaan, een lucratief aanbod krijgt van Fransen om de boel te verkopen. Er zal een resort komen, met een sterrenrestaurant en golfbanen. Als hij vraagt wat er dan met de families moet gebeuren die er al generaties werken, krijgt hij te horen dat die helaas van marginaal belang zijn. Als lezer weet je dan al dat de verkoop dus niet doorgaat. Dát zou pas een verrassing zijn. Nu ontrolt het verhaal zich nogal voorspelbaar. Aan het eind komt alles goed, als in een kinderboek.
Natuurlijk gebeurt er ondertussen van alles: jeugdvriendin Cora, die hem vroeger niet zag staan, komt terug na allerlei omzwervingen over de wereld, en blijkt alsnog de ware. (Vandaar die schokjes). Huwelijk! Ze heeft een aangenomen Indiase dochter die is opgetrokken uit louter goedheid en nog mooi ook. Echt waar. Ze begint een restaurant. Mooi! Maar… De Franse kopers ademen Gregorio in de nek. Dan zitten we pas bij deel 3 dus er moet nog een verrassing komen. Inderdaad: de verloren zoon meldt zich: de Duitse ex heeft een vorm van vroege dementie. Zelfs deze nare bitch mag haar laatste maanden op het landgoed slijten. Ja, zo aardig zijn ze hier voor elkaar! En iedereen keert nou eenmaal altijd weer terug naar deze magische plek is de boodschap en als lezer wil je het graag geloven. Maar het werd me wel te veel van het goede, letterlijk. Maar als u in deze nare wereld even wil wegdromen, is dit boek prima geschikt
Uitgeverij A.W. Bruna Uitgevers 256 blz. € 22,99 (e-boek € 12,99)