Recensie Mieke: Gaan van Roxana Robinson

De liefde tussen twee zestigers bloeit na veertig jaar weer op. Ze maken plannen om voor altijd bij elkaar te zijn, maar ze hebben buiten hun kinderen gerekend.

Gaan ★★★

Wat een vreemde titel: Gaan. ‘Weggaan’ zou beter zijn geweest, de originele titel is immers Leaving. Weggaan bij je echtgenote, en hoe hartverscheurend dat is.

Warren en Sarah zijn elkaars jeugdliefde, maar zoals dat vaker gaat, oude liefde roest niet. Als ze elkaar na veertig jaar in de opera weer tegenkomen vlamt de liefde op. Sarah werkt in een museum, is gescheiden en met haar zoon en dochter heeft ze weinig contact. Haar ex-man is dood, dus voor haar is er geen beletsel. Voor Warren is het moeilijker, véél moeilijker.

Hij heeft een echtgenote, Janet, die hem alleen maar kippenpasteitjes voorzet uit de vriezer. Ze wil hem niet kwijt en zet haar hakken diep in het zand. Toch kondigt hij zijn vertrek aan. Het is zijn dochter, enig kind, die hem de duimschroeven aandraait, en ronduit chanteert. ‘Als je weggaat, ban ik je uit mijn leven!’Warren voelt een grote verantwoordelijkheid en komt dus in een duivels dilemma terecht. Zijn enige ontsnapping zijn de opera’s waar hij naar luistert met een koptelefoon. Wandelen in de natuur helpt ook. Daar houdt Janet natuurlijk niet van. Janet is vrij dom, ze denkt dat Frankrijk de Eerste Wereldoorlog heeft gewonnen en noemt lintpasta Machiavelli. En ze leest nooit een serieus boek.

Het verschil tussen die twee vrouwen ligt er soms wel heel dik bovenop. Janet is kil: ‘In de keuken vraagt hij zich af welke reukloze onnaspeurbare maaltijd Janet heeft gegeten.’ Nee, dan de ‘warme’ Sarah! Die maakt kip uit de oven met mosterdsaus, nieuwe aardappels met peterselie en boter, worteltjes met gember, lofsla. Warren zit er dan natuurlijk gezellig bij.

Het is vaak knullig vertaald: ‘Om haar mond een nevel van rimpels: haar leven begint zich in haar gezicht te manifesteren.’ En zo zijn er meer voorbeelden: ‘Ze gaat dit niet reëel maken door te huilen waar Mary Kate bij is.’ En wat moet ik me toch bij een romige keel voorstellen? Is er dan niemand bij zo’n uitgeverij die de vertaling even doorleest?

Desondanks las ik vlot uit, je wilt weten hoe het afloopt met dit stel. En je hoopt dat die deugneus Warren een uitweg vindt. Nou, dat zal de lezer nog rauw op het dak vallen! Grootse literatuur vind ik het niet. Dat zegt Janet letterlijk tegen Warren over een boek dat ter sprake komt bij haar leesclub: ‘Jij zou die boeken helemaal niks vinden. Het is vermaak. Het enige wat ze doen is je een beetje ontsnapping uit de wereld om je heen bieden.’

Heeft Robinson het hier over haar eigen boeken?

Vertaald door: Marian van der Ster en Karina van Santen.

Uitgeverij Atlas Contact 320 blz. € 24,99 (e-boek € 14,99)