Column Joris Linssen: De Nieuwe Drie

Joris Linssen presenteert onder meer ‘Hello Goodbye’ en ‘Boeddha in de polder’. In zijn column voor NCRV-gids schrijft hij over wat hem bezighoudt.

Vroeger had je op cabaretgebied De Grote Drie: Wim Kan, Toon Hermans en Wim Sonneveld. Zij vernieuwden na de oorlog het metier en zetten een nieuwe standaard. Daarna begon het tijdperk van Freek de Jonge, Youp van ’t Hek en later Theo Maassen, die het tempo opvoerden en maatschappijkritische programma’s brachten. Ik herinner me dat ik als scholier een voorstelling van Freek bezocht en dat ik mega onder de indruk was van zijn spervuur aan grappen, wonderlijke vertelkracht en de meeslepende morele boodschap.

Afgelopen week bezocht ik Soundos El Ahmadi (43), Tim Fransen (37) en Saman Amini (35). Met recht de volgende generatie. Ze zijn geëngageerder dan de De Grote Drie, maar oppervlakkiger dan Freek, en ze vertegenwoordigen heel sterk de tijdgeest. Alle drie doen ze dat met een heel eigen mix van trivialiteiten en confronterende beschouwingen.

Soundos combineert banale grappen met ontroerende ontboezemingen en houdt met name de geprivilegieerde mannen in de zaal een spiegel voor. Pijnlijk toont ze aan dat een bijdehante vrouw van Marokkaanse komaf enorm veel ergernis opwekt bij conservatievelingen.

Tim Fransen laat zevenhonderd man in een uitverkochte zaal zingen dat we allemaal een fascist in ons hebben.

Maar de meeste indruk maakt Saman Amini, een Koerdische jongen die met zijn familie uit Iran is gevlucht. In een heel persoonlijke show vertelt en rapt hij over zijn leven in het azc, zijn wietverslaving en de grote ommekeer. Wat mooi dat we weer een nieuwe generatie hebben van De Grote Drie. Gaat dat zien!

Deze column staat in de NCRV-gids van week 20. Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@www.ncrvgids.nl