Wat leuk dat jij hier nog zit!’ Dieuwertje Blok (58) herkent bij het betreden van de Reünie-studio de productieassistente. Met haar druppelen de anderen binnen: Rémi van der Elzen, Manuela Kemp, Sjoerd Pleijsier, Henny Huisman, Peter van Bruggen, Anne van Egmond, Maartje van Weegen, Rob Fruithof, Aad van den Heuvel en Annette Barlo. ‘Ziet er gezellig uit’, zegt Van den Heuvel (80). Huisman (64) bekijkt de nieuwsfoto’s aan de wand van president Kennedy en The Beatles; beelden uit zijn jeugd. Ondertussen brengen technici bij iedereen microfoontjes aan.
Eindredacteur Boudewijn Schoewert, die aan zijn 165e Reünie-opname begint, stapt voor de klas en vertelt dat Anita Witzier voor de gelegenheid de uitzending presenteert. ‘Zij werkt hier langer dan Patrick Lodiers’, legt hij uit. ‘We gaan er een bijzondere middag van maken.’ Als ze willen starten, blijkt dat de plek naast Van den Heuvel nog leeg is. Waar is Willibrord Frequin? ‘Hij zou hier om 13.00 uur zijn’, zegt de regieassistente.
Ontroerend gesprek
‘Goedemiddag allemaal!’, klinkt het om 13.07 uur. Frequin (74) is gearriveerd. Voor hij gaat zitten geeft hij Maartje van Weegen (65) een handkus. Op initiatief van Huisman klinkt een applaus als Witzier ‘de klas’ betreedt. Ze begroet iedereen en vertelt dat ooit uit haar beroepskeuzetest bleek dat ze lerares moest worden. ‘En nu sta ik hier!’ Het eerste item wordt gestart: Witzier bezoekt Mies Bouwman (85). Zij presenteerde de allereerste uitzendavond van de KRO op 16 oktober 1951. Een ontroerend gesprek over haar carrière en leven volgt.
De klas luistert ademloos. Daarna komen de ‘leerlingen’ een voor een aan bod. ‘Ik ben in het vak gerold’, zegt Blok. ‘Toen kon dat nog.’ Van den Heuvel herkent dat: ‘Ik had een afspraak met de directeur, die dacht dat ik kwam solliciteren. We hadden thuis geen eens televisie.’ Met weemoed spreekt de oud-journalist over de tijd dat hij voor Brandpunt naar alle brandhaarden in de wereld afreisde. ‘We stonden letterlijk in het brandpunt, altijd op pad.’
Fanclub
Zijn huwelijk liep daardoor wel stuk. ‘Door de KRO verspeelde ik drie huwelijken!’, zegt Frequin. ‘Ik kwam uit Argentinië, mijn vrouw stond op Schiphol met schoon ondergoed en ik vloog door naar Israël. We streden tegen het onrecht in de wereld, dat laat je nooit meer los.’ Huisman: ‘Maar je bent ook gek van mooie vrouwen.’ ‘Juf’ Anita grijpt in: ‘Dit laat ik even rusten!’ Twaalf coryfeeën, twaalf verhalen. Staat er in een normale Reünie-aflevering één persoon centraal, nu wil een dozijn tv-gezichten van weleer laten weten wat ze hebben gepresteerd.
Wat de impact van hun werk was, merkten ze pas jaren later. De roem missen ze niet, beweren de meesten. ‘Het ging alleen om mijn uiterlijk’, zegt Blok, die een eigen fanclub had. Huisman vond het daarentegen geweldig om herkend te worden op straat: ‘Niemand zag mijn Playbackshow zitten, maar de KRO gaf mij een kans. Ik ben dankbaar. Ik mis het presenteren elke dag.
Het liefst stond ik nu op jouw plek’, zegt hij tegen Witzier. Dan richt Witzier zich tot Frequin. Hij stond als Brandpunt-verslaggever bekend als lastig én gezellig. ‘En hij durfde dingen die niemand anders durfde’, zegt Van den Heuvel. We zien hoe Frequin in 1976 prins Bernhard vraagt naar de Lockheed-affaire (reactie: ‘Ben je belazerd, kerel’). ‘Het zweet stond in mijn bilnaad’, geeft de oudverslaggever toe.
In het filmpje vertelt hij dat hij onlangs een pacemaker kreeg. ‘Ik ben nu bezig anoniem het leven te verlaten. Dat mensen na een half jaar zeggen: “Weet je wie we al een tijdje niet meer zien?”’ ‘Het gekke is: dat wil ik ook’, reageert Huisman. ‘Dat moet jij niet doen’, zegt Frequin. ‘Jij krijgt er spijt van.’ De opnamen zouden tot 14.30 uur duren, maar inmiddels is het 15.40 uur. Eindelijk kan Witzier een einde aan de uitzending breien. ‘Je deed het geweldig’, zegt Huisman tegen haar. ‘Het zit echt in je.’
Leermeester Aad
De blaas van enkele dames staat op springen, maar eerst wordt er – volgens traditie – een klassenfoto gemaakt. De coryfeeën begeven zich naar het schoolbord. ‘Dat ding maakt jou oud’, zegt Huisman tegen Frequin, wijzend naar diens pacemaker. Het poseren voor de klassenfoto duurt even, omdat Frequin met zijn mobiel staat te prutsen. ‘Even een fotootje maken’, zegt hij. ‘Schiet op!’, zegt iemand met hoge nood.
‘Té gek om te doen’, zegt Witzier na afloop. ‘Programma’s zoals Cijfers en letters van Maartje waren mijn jeugd. En nu zijn het collega’s. Daarom was ik best zenuwachtig; ze kennen het vak.’ Op de gang schiet ze eindredacteur Schoewert aan: ‘Als Patrick ziek is, bel je mij, hoor!’ In de kantine wordt geborreld. Frequin en Van den Heuvel halen herinneringen op. Ze hebben elkaar lang niet gezien, blijkt. ‘Aad is mijn leermeester’, zegt Frequin. ‘Kom Aad, je krijgt een knuffel. Dank voor jouw kennis, rust en liefde.’
Van den Heuvel: ‘Willibrord was enorm verlegen, maar luisterde goed.’ Frequin: ‘Ooit zei hij over mij: “Het is rustig bij het graf van Rudolf Hess, maar dan verschijnt Willibrord en is het kerkhof in mum van tijd een puinzooi.”’ Van den Heuvel: ‘Dat vond ik leuk aan hem. Een prachtige tijd, met veel vriendschap. De Brandpunt-redactie ging zelfs met elkaar op vakantie.’ Frequin: ‘Naar Playa de Aro! Jij nog een wijntje? Nee? Ik haal nog een biertje.’
