Op een doodnormale maandagochtend gaat een zaal vol journalisten terug naar de jaren vijftig. In een Amsterdamse bioscoop wel te verstaan. De pers gaat de eerste aflevering van de dramaserie Petticoat voor het eerst zien.
In de jaren vijftig leek het leven eenvoudig, maar dat was niet altijd het geval. De achtdelige serie is gebaseerd op de bekende musical Petticoat, waarin Hajo Bruins dezelfde rol vertolkt. Bruins zit samen met zijn collega’s Abbey Hoes, Freek Bartels, Marlijn Weerdenburg en Martijn Fischer ook in de bioscoopzaal en ziet net als de pers de eerste aflevering voor de eerste keer.
Ik hoorde je een paar keer hard lachen.
“Ja joh, die Abbey Hoes, wat een talent. Hoe zij met dat Groningse accent en die grote onschuldige ogen zo’n gedreven en gevoelige, maar ook humoristische Pattie neerzet. Geweldig.”
In Petticoat speel je Lammert, de vader van Pattie. Hij verzet zich ertegen dat zijn dochter van Groningen naar de Randstad wil. Jij hebt vier dochters. Heb jij ze wel eens tegengehouden?
“Nou, mijn zeventienjarige dochter zit nu een jaar op een high school in Amerika. Ik vond dat helemaal geen goed idee. Voor haar wel, maar voor mezelf niet. Wat kan daar allemaal wel niet gebeuren? Ze is nog zo jong. Zij wilde zo graag en heeft haar moeder en mij een jaar bestookt met argumenten. Als je kind zulke serieuze plannen heeft, moet je het nooit tegenhouden. Ik heb natuurlijk wel even geskypt met de ouders van het gezin waar ze zou logeren. Het bleken prima mensen, daardoor had ik er wel vertrouwen in. Ze is in augustus vertrokken en wil daar nu al blijven.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 47.
Tekst: Deborah Ligtenberg, beeld: Roland J. Reinders
