Waarom wilde je dit zo graag?
“Ik denk dat veel Surinamers bloedlijnen hebben die niet naar één cultuur of één etniciteit te herleiden zijn. Het is een land waar veel mensen vanuit verschillende uithoeken van de wereld bij elkaar zijn gebracht. Zeker ten tijde van de slavernij. Zij zijn zich uiteindelijk gaan vermengen en dat vind ik fascinerend. Ik ben altijd erg geïnteresseerd geweest in mijn wortels: waar kom ik vandaan en wie zijn mijn voorouders?”
Werd er thuis over jullie familiegeschiedenis gesproken?
“Mijn moeder heeft weleens verteld over het marrondorp waar haar vader vandaan kwam, maar wist er verder weinig over. Daarnaast zouden we inheems Surinaams en Chinees bloed hebben. Dat is nooit uitgezocht en we kenden eigenlijk ook geen familie buiten Paramaribo. Maar omdat ik altijd zo nieuwsgierig was, heb ik een paar jaar geleden via een bedrijf een DNA-test laten toen. Toen zijn die verschillende bloedlijnen bevestigd.”
Wat waren voor jou de belangrijkste vragen die je beantwoord wilde hebben in ‘Sporen van slavernij’?
“Waar komt de naam Macrooy vandaan en waar komt Campagne, de achternaam van mijn oma, vandaan? Het vertrekpunt van het programma was mijn eigen familie. We zijn eerst bij mijn 94-jarige grootmoeder langs geweest. Ze vertelde onder meer over haar vader die geboren is in een inheems dorp. Daar was ik zelf nog nooit geweest, terwijl het maar anderhalf uur rijden vanaf Paramaribo is. Het ligt midden in een natuurgebied dat ik kende omdat je daar ook allerlei recreatieoorden hebt. Ik had me nooit gerealiseerd hoe verbonden ik met dat dorp ben. Daar maakte ik kennis met een inheemse Surinamer die net als ik afstamt van het eerste stamhoofd van het dorp. Ik vond het een heel bijzondere ervaring dat ik daar zo met open armen werd ontvangen. Ik ben verbonden met dat gebied en die mensen, daardoor voelde het heel vertrouwd.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 3. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Ernest Marx
