Waar heeft u Johnny Lion ontmoet?
“In een kroeg in Den Haag, in 1963. Ik woonde op dat moment tijdelijk bij mijn moeder na een gestrand huwelijk. Na mijn werk – ik was model en mannequin – reisde ik vaak vanuit Amsterdam terug naar Den Haag. Op die bewuste avond had ik geen zin om direct naar huis te gaan. Dus ging ik naar een kroeg en daar zat John.”
Was het liefde op het eerste gezicht?
“Het was vuurwerk, van beide kanten. Johnny was op dat moment al een bekende zanger, ik zag direct dat hij het was toen onze blikken elkaar ontmoetten. We raakten aan de praat die avond en we hebben elkaar niet meer losgelaten. Al vrij snel zijn we gaan samenwonen, eerst in Den Haag en later in Amsterdam.”
Wat betekent ‘Sophietje’ voor u?
“Ik heb het altijd leuk gevonden, dat
dit liedje er is. Nog steeds word ik er weleens op aangesproken. ‘Bent u écht de Sophietje van het liedje?’ Ik heb altijd alleen maar positieve reacties gekregen. ‘Sophietje’ staat voor mij symbool voor de jaren zestig: voor een blije, onschuldige tijd. Het liedje past in de tijdgeest en ook bij hoe ons leven samen er uitzag. De tijd dat de terrassen in Amsterdam schilderachtig waren, je nog overal je auto kon parkeren en je ’s nachts alleen over straat kon. Ik heb geen heimwee naar die tijd, maar ik koester de mooie herinneringen.”
Johnny Lion is afgelopen januari overleden. Hoe denkt u aan hem terug?
“We hebben altijd contact gehouden en zijn goede vrienden gebleven. Zijn overlijden kwam voor mij niet onverwacht, ik wist dat hij ziek was. Met een aantal andere exen ben ik naar zijn uitvaart geweest. Johnny is altijd bijzonder voor me gebleven. Ik zeg niet dat hij dé liefde van mijn leven was, dat zijn er meerdere geweest, maar Johnny was wel een van mijn grote liefdes.”
Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 26/27. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Lieneke van der Fluit
