Alle drie hebben ze een imposant oeuvre, los van elkaar, totaal verschillend. En nu hebben ze elkaar gevonden in de gezamenlijkheid en staan ze met z’n drieën op het podium alsof ze daar zelf nog iedere avond verbaasd over zijn. Oprechte verbaasdheid, het is puur, het is echt en de muzikaliteit spat ervan af. Ze spelen met het plezier van een jong bandje in de oefenruimte en weten daarmee heel goed het publiek te bereiken. ‘Kameraderie’ noemt muziektijdschrift Oor het, dat is precies het woord.
Vreemde Kostgangers, zo heet het bandje. Een wat vreemde naam misschien, maar de V staat voor Vrienten, de K voor Kooymans en de G voor Groot. Henny, George en Boudewijn als een ingespeeld trio, als drie vrienden die samen een prachtig project bedacht hebben. Binnen een jaar presenteerden ze twee albums, twee platen zoals Boudewijn de Groot ze blijft noemen, en toerden ze met hun programma langs volle zalen.
Ik was bij het allerlaatste concert in het Zuiderstrandtheater in Den Haag. Ze spelen veel nieuwe liedjes, maar durven er aan het eind ook nog een paar grote hits in te gooien. Ouwe rockers, heerlijk! En Henny Vrienten praat de avond aan elkaar zoals Mick Jagger dat altijd bij Th e Rolling Stones doet. De tour is voorbij, maar er liggen al weer plannen. Ze komen heus wel terug, want dat doen de Stones ook steeds. En in gemiddelde leeftijd schelen ze nog geen twee jaar.
