Zaterdagmiddag in een kookwinkel. Maanden geleden al had ik op papier een messenset gekregen. Ik hoefde ‘m alleen nog maar uit te zoeken. En deze zaterdagmiddag was het zover.
We hadden geluk, er was maar één stel voor ons. Hij was op zoek naar een mooi koksmes voor de buurman, kadootje, geen meesterkok, dus hoefde geen 200+ te zijn. Zij dacht meer aan een paar tientjes, maar hij wilde wel iets goeds geven. De verkoper in de winkel, midden twintig met verstand van zaken, werd enthousiast, legde van alles uit, liet van alles zien.
Bij de vitrine écht dure messen begon de klant te vertellen over zijn eigen messen en zijn ervaringen daarmee. Twintig minuten later was het mes voor de buurman van de baan, maar was hij zelf wel tot over zijn oren verliefd op een prachtig Japans mes. Maar hij wilde er toch nog even over nadenken.
Bij het weglopen stuitte hij op de snijplanken, hij zag er een die zijn ouders hadden, die was wat kromgetrokken, maar gelukkig lagen er nog minstens 25 verschillende snijplanken waar hij iets van vond dat hij wilde delen met de verkoper. De vrouw van het stel keek ons ondertussen aan met een blik die duidelijk maakte dat ze graag verder wilde, maar ja. Een dik half uur later verlieten ze de winkel, met lege handen, en was de verkoper voor ons. Lang verhaal kort… ze snijden fantastisch!
Bert Kranenbarg wisselt zijn column af met Joris Linssen. Deze column staat in de NCRV-gids van week 5. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Bert Kranenbarg presenteert Bert op 5 ✑ Reageren? bert@ncrvgids.nl
