Het was altijd een hok, onze werkkamer, de studeerkamer zeiden we altijd. Een heerlijke plek om te werken, in coronatijd heb ik er heel veel uren, ja zelfs hele dagen zitten werken. Ik heb in die periode een microfoon en een mengtafel aangeschaft om er ook gesprekken voor mijn programma te kunnen opnemen. De studeerkamer werd steeds meer studio en dat heb ik er nu ook echt van gemaakt.
De houten boekenrekken werden nette kasten, op de vloer kwamen tegels met vloerverwarming en het plafond heb ik zelf beplakt met akoestische panelen waardoor het geluid veel warmer werd. In de kast zette ik het oude mengtafeltje waarmee ik vroeger op mijn zolderkamer radio maakte. Net als het oranje pick-upje met speaker in de deksel waarop ik al mijn lp’s en singles altijd draaide.
Kortgeleden vond ik mijn allereerste radiocassetterecorder terug in de schuur van mijn vader, dus die staat er ook. En mijn grootste wens heb ik afgelopen weekend vervuld. Mijn ‘museumpje’ is compleet nu ik er een echte jinglemachine heb staan. Daar heb ik jarenlang mee gewerkt in allerlei radiostudio’s, maar zijn werk is door de computer overgenomen.
Als radiogek wilde ik al jaren zo’n apparaat hebben. Ik werd getipt dat er één op Marktplaats stond. Te duur, afdingen lukte niet, dan maar de volle prijs. Knettergek. Maar iedere dag als ik hem aankijk, ben ik volmaakt gelukkig. En dat is onbetaalbaar.
Bert Kranenbarg wisselt zijn column af met Joris Linssen. Deze column staat in de NCRV-gids van week 35. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Bert Kranenbarg presenteert Bert op 5 ✑ Reageren? bert@ncrvgids.nl
