Vrijdag is het vijftig jaar geleden dat Wim Sonneveld overleed. 8 maart 1974 en het klinkt gek, maar ik herinner me dat nog goed. Ik was een jongetje van 8, zat in de derde klas van de lagere school en als ik tussen de middag thuis ging eten stond altijd het radioprogramma Van Twaalf tot Twee aan. Daar luisterde half Nederland naar vanwege het spelletje Raden Maar dat erin zat, met Kees Schilperoort. Het was zo’n gezellig programma vanuit een grote studio, met publiek en het KRO Huisorkest.
En daar zit precies mijn herinnering… op die vrijdag 8 maart stond het programma in het teken van het overlijden van Wim Sonneveld. Artiesten deden liedjes van hem en ze werden begeleid door dat orkest onder leiding van Piet Zonneveld. En ik vond het zo bijzonder dat die man gewoon werkte, want ik ging ervan uit dat Wim naaste familie was van Piet, misschien wel zijn broer. Wist ik veel dat de ene Sonneveld met een S was en de ander met een Z.
Wim Sonneveld spreekt nog steeds aan, niet voor niks stond ‘Het dorp’ weer op nummer 1 in de Evergreen Top 1000 van NPO Radio 5. Dus natuurlijk staan wij op onze zender uitgebreid stil bij het feit dat hij vijftig jaar geleden is dat hij is overleden. En er is zelfs een podcastserie van Jacques Klöters en Carolien Borgers. Ere wie ere toekomt.
Bert Kranenbarg wisselt zijn column af met Joris Linssen. Deze column staat in de NCRV-gids van week 9. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Bert Kranenbarg presenteert Bert op 5 ✑ Reageren? bert@ncrvgids.nl
