Een beetje tv-presentator of artiest heeft een op springen staande prijzenkast of een huis vol gouden platen. Zelf ben ik meer de Joop Zoetemelk van de awards, zo’n eeuwige tweede. Mijn grootste prijs was Beste Taxi-presentator ooit, een beeld dat heel lief gemaakt was door mijn collega’s van het productieteam. En van mijn Showroom-vrienden kreeg ik De Gouden Stier. Een beeld gemaakt door Thijske, een van de markante eigenheimers die ik voor dat programma portretteerde.
Ooit werd ik vanwege mijn gesprek in Taxi met Walid, een jongetje dat uitgezet dreigde te worden, genomineerd voor een diversiteitsprijs: De Zilveren Zebra. Samen gingen we naar de prijsuitreiking. We liepen de hoofdprijs, een beeldje van een zebra, net mis. Walid zag mijn teleurstelling en heeft toen bij ons thuis van een homp klei alsnog een beeldje voor mij gemaakt. Dat staat, naast het Taxi-beeld en de stier, inderdaad te pronken op mijn studeerkamer.
Misschien zijn ze voor mij ook wel waardevoller dan ‘echte’ prijzen. Hoewel. Het was superspannend om in 2010 tussen Matthijs van Nieuwkerk en Jeroen van Koningsbrugge te zitten voor de Televizier-Ster Man (helaas…) en in datzelfde jaar naar Zwitserland te mogen om de Gouden Roos net niet te winnen. En nu ben ik, net als in 2013 (jammer, niet gewonnen), genomineerd voor de Sonja Barend Award. Ik ga nu eerst maar mijn eigen beeldjes eens rustig afstoffen en proberen te vergeten dat Zoetemelk uiteindelijk de Tour won en wereldkampioen werd.
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 41. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
