De quiz 2 voor 12 is een icoon van de Nederlandse televisie. Ik herinner me dat wij er vroeger thuis graag naar keken. Destijds presenteerde Joop Koopman het programma en was het nog in zwart-wit. We hadden een piepklein toestelletje, met ernaast een magisch kastje met een rode en een witte knop. Voor Nederland 1 en Nederland 2.
Onder aanvoering van mijn vader keken wij heel selectief. Zodra de VPRO-gids (sorry) binnen was, omcirkelde mijn vader de programma’s die de moeite waard waren. Dat ritueel heeft jaren standgehouden en hoewel ik soms stiekem een rondje om programma’s als Toppop zette, werd daar niet naar gekeken. Eigenlijk zagen we zodoende vooral het Journaal, actualiteiten, VPRO-programma’s en Twee voor twaalf, zoals het toen geschreven werd.
Mijn ouders doceerden in hun werkzame leven allebei Nederlands en ze zijn nog steeds trouwe kijkers van de taalquiz. Toen bleek dat Astrid Joosten vanwege haar jubileum een week lang speciale afleveringen met BN’ers zou maken, hoopte ik dat ik ook uitgenodigd zou worden. Al was het maar om op die manier de groeten te doen aan de grootste fans van haar programma: mijn ouders. En binnenkort is het zover! Dan ben ik weer even dat leergierige jongetje van elf. Dan hoor ik die ijzersterke en herkenbare tune. En dan ga ik alles op alles zetten om het twaalfletterwoord te raden binnen twaalf minuten en dat heerlijke zinnetje uitspreken: ‘Dat zoeken we op!’
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 34/35. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
