Nu onze kinderen het huis uit zijn blijven mijn vrouw en ik steeds vaker met een volle koelkast zitten, vol restjes. Het is een enorme overgang van een gezinsmaaltijd van soms wel zes personen naar dineetjes voor twee en ook geregeld een maaltijd alleen.
Zo heeft elke levensfase zijn eigen eetcultuur. De broodtrommel in de kleuterklas, waar je hoopte op een sneetje hagelslag. De middelbare schooltijd met een gebakken ei op woensdag, vlak voor de voetbaltraining. Het eten in studentenhuizen, waar je kon intekenen op een papier in de keuken. Daar verscheen na afloop ook het bedrag dat per persoon was uitgegeven. Als dat tegen de vier gulden liep, werd er in het trappenhuis al flink gemopperd. Wat duur! Soms at ik alleen en dan kookte ik voor twee dagen.
Geleerd in de zuinige zeventiger jaren: kliekjesdag! In mijn kindertijd moest iedereen zijn bord nog leegeten en werd er niets, maar dan ook niets, weggegooid. In Afrika hebben de kindjes niks en in de Hongerwinter… En dus aten wij opgebakken zuurkoolschotel en dat bleek dan eigenlijk verrekte lekker, met zo’n korstje. We waren ook zuinig op het gebruik van servies en bestek, want we moesten het allemaal zelf met de hand afwassen. Dus werd niet zelden het toetje (pakken vla op tafel) op je schoongelikte bord gekwakt. Al die nostalgie komt boven nu ik hier, heel modern, aan een Aziatische stoommaaltijd zit. Ik denk dat ik er een beker lauwe schoolmelk bij pak!
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 23. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
