Te weinig mensen keken laatst naar een bijzondere aflevering van Kruispunt. Het ging over weggegeven kinderen in de Molukse gemeenschap in Nederland. Verslaggever Michel Zeegelaar volgde drie Molukkers die het overkwam. Zij werden als kind cadeau gedaan aan familieleden van hun ouders. Zo groeiden zij op bij hun oom en tante, in de veronderstelling dat het hun echte ouders waren. Ongelofelijk, zou je nu zeggen.
Het kwam voort uit een gebruik op de Molukken, waar mensen in vroeger tijden heel close met hun familie leefden, dicht in de buurt van elkaar. Eenmaal in Nederland raakten veel Molukkers verspreid over het land en zodoende zagen deze kinderen hun echte ouders veel minder. Alle drie voorvoelden ze als kind al dat de situatie niet in de haak was.
Nona werd op eenjarige leeftijd van haar tweelingzusje gescheiden en aan een tante weggegeven. Toen ze tien jaar later oog in oog kwam te staan met haar evenbeeld, schrok ze zich kapot. Het meisje begreep wat er gaande was, maar pas op haar achttiende vertelde haar daadwerkelijke vader hoe de vork in de steel zat.
Willy vertelde dat zij als negenjarige erachter kwam dat haar moeder eigenlijk haar tante was. En andersom. Ze had zich nooit echt thuisgevoeld. En als gevolg van dit alles heeft ze altijd tussen twee werelden geleefd. Traumatisch. Hoe beschadigd de drie weggegeven kinderen nu ook waren, uiteindelijk realiseerden ze zich dat ze uit familieliefde waren weggegeven. Een pleister op een grote wond.
Joris Linssen wisselt zijn column af met Bert Kranenbarg. Deze column staat in de NCRV-gids van week 43. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden
Joris Linssen is presentator bij de NCRV ✑ Reageren? joris@ncrvgids.nl
