Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek Klimtol van Etienne van Heerden. Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt u opgeven via Miekes Leesclub.
Nel Aanhane
Het grote geheim of de last waar Ludo Loeloeraai zijn hele leven mee worstelt wordt steeds groter nu hij oud is geworden. Als kind krijgt hij een houten jojo en die zet zijn leven op zijn kop. Hij wil er zijn brood mee verdienen, maar zijn vader vind het niets hier kan je de kost niet mee verdienen. Ludo heeft verschillende baantjes maar kiest uiteindelijk toch voor de jo-jo. en deze verandert zijn leven helemaal. Hij trekt in zijn Opel van dorp naar dorp om zijn trucs op te voeren. Hij oefent uren om deze te verbeteren en wordt hiermee dan ook heel beroemd Ludo is een tovenaar met zijn jojo.
Tijdens het reizen van en naar optredens gebeuren er een aantal voorvallen waar hij nog steeds mee worstelt. Nu oud van lijf en jong van geest zit hij voor zijn huisje in het plaatsje Pater- Noster voor de westkust van Zuid Afrika en denk terug aan hoe het was. Hij wordt geplaagd door demonen en ziet vliegende schotels maar door te jojoën vervagen die beelden. In de kleine gemeenschap probeert hij op verschillende manieren zijn schuldgevoelens te verzachten. Hij denk nog veel terug aan zijn oude liefde Elsabe voor haar speelde hij de sterren van de hemel maar het is nooit wat geworden.
Ludo heeft in zijn leven veel vrouwen gehad, maar altijd maar voor een nacht. Dan spoelt het lijk aan van de kreeftinspecteur is het moord of is de man verdronken. Snaartjie Windvogel komt in het dorp en adelborst Eenslie Maree wordt verliefd op haar. Als dan ook nog Doris Steyn aan zijn huisje komt kloppen is alles van slag. Er volgen een aantal ontwikkelingen die de spanning opvoeren.
Het boek is een roman, een detective en er lopen diverse verhaallijnen door elkaar maar komen aan het eind van het boek heel knap samen. Het heden en verleden lopen als een rode draad door dit boek. De auteur is een woordkunstenaar. De schrijfstijl is zo beeldend je ziet het voor je, je ruikt het en er staat heel veel in een zin. Het is geschreven zoals het is puur en soms rauw. Het boek is doorspekt met Zuid Afrikaanse woorden, daar moet je eerst even aan wennen maar het geeft het boek ook zijn charme. Het eind van het boek is ontroerend, verdrietig maar ook heel mooi. Het boek is beslist een aanrader het gaat over mensen zoals wij allemaal met onze goede en minder goede kanten en onze worsteling met het leven.
Tanneke Burggraaff
De hoofdpersoon van dit boek is Ludo Loeloeraai. Hij was vroeger een kampioen jojo speler. Nadat er iets ingrijpends gebeurd is in zijn leven kan hij alleen rust vinden door te jojoën. Als hij zich dan terugtrekt in het plaatsje Paternoster is zijn leven heel rustig en eenzaam samen met zijn jojo. De rust in zijn huisje aan de mooie kust. De vissers die geduldig wachten op hun vangst. Dan wordt de rust verstoord door damesbezoek en komen de schuldgevoelens bij Ludo weer meer naar voren. Kan hij dit allemaal een plaats geven?
Klimtol is een boek waarbij je even moet wennen aan de schrijfstijl van Etienne van Heerden. Ik had nog niet eerder iets van deze auteur gelezen. Veel uitgebreide beschrijvingen. Het boek bestaat uit 12 hoofdstukken. Ieder hoofdstuk begint met een truuk met de jojo. In het begin had ik het gevoel: wat moet ik hiermee. Maar naarmate het verhaal vordert ga je helemaal op in de gedachtewereld van Ludo en mee in zijn verleden. De truuks vormen in zijn leven een belangrijk deel. Toen de derde truuk beschreven werd, werd ik toch wel nieuwsgierig hoe zo´n truuk er dan uit ziet. Na even op internet gezocht te hebben, zag ik geweldige truuks en begon het boek veel meer te leven.
De wereld van het jojo-en werd zichtbaar in mijn gedachten. Het verhaal gaat heen en weer in heden en verleden net zoals de jojo op en neer gaat en de golven in zee op en neer deinen. Achterin het boek staat een woordenlijst met Afrikaanse woorden die in het boek gebruikt worden waarbij de Nederlandse vertaling staat. Deze is heel handig en heb ik vaak moeten gebruiken. Zo komen er bijvoorbeeld de woorden plaas (boerderij) en bakkie (pick-uptruck) in voor. De auteur Etienne van Heerden is namelijk een grote auteur van Zuid-Afrika. Ook staan er in het boek soms Engelse zinnen.
Dit boek is geen boek met heel veel gebeurtenissen. Het is veel meer een boek waarin de gedachtewereld van Ludo duidelijk gemaakt wordt. Niet altijd even gemakkelijk om te lezen. En zeker niet voor de doorsnee lezer die even snel een leuk (ont)spannend boek wil lezen. Toch is het een boek wat ik zeker weet te waarderen. Mooie schrijfstijl. En Etienne wist mij het gevoelsleven van Ludo helemaal in te slepen. Ondanks dat er niet heel veel gebeurt in Klimtol waren er toch wel heel verrassende ontwikkelingen. Al met al een boek wat ik aan kan raden aan lezers die ervan houden om wat meer diepgang in een boek te vinden en zich goed kunnen concentreren op een boek. Van mij krijgt dit boek 3 van de 5 sterren.
J. van Voorbergen
De oude Ludo Loeloeraai, een aan de drank geraakte vroeger beroemde jojo(klimtol)speler, woont nu in een huisje aan de ‘Weskus’ van Zuid-Afrika in het vissersplaatsje Paternoster. Met schuldgevoel denkt hij herhaaldelijk terug aan het feit dat hij na een optreden in de jaren zestig, de tijd van de apartheid, een zwart jongetje heeft aangereden en hem dood heeft achtergelaten. De schaamte dat hij na het ongeluk zelfs beter speelde dan ooit, raakt hem diep en hij probeert zichzelf aan te geven bij de politie. Zijn leven verandert als een jojospeelster, Doris Steyn, hem vraagt mee te gaan op een jojotournee door Europa. Via Doris ontmoet hij ook weer zijn vroegere geliefde Elsabé.
Er zijn meerdere verhaallijnen, die allemaal bij elkaar komen, in deze roman. Het is ook het verhaal van de geheimzinnige Snaartjie Windvogel. Zij is op de vlucht voor de ‘lange mannen’ waar ze doodsbang voor is. Ze zwerft rond in het vissersdorp, wordt uitgescholden door de bevolking, verdient wat geld met het rijgen van schelpkettingen en het ‘afrukken’ of ‘afzuigen’ van mannen. Ludo heeft medelijden met haar en zet vaak eten voor haar neer, maar dat leidt tot geroddel van de bevolking. Als de kreeftinspecteur dood gevonden wordt, wordt de jacht op de moordenaar geopend!
Ook adelborst Eenslie Maree, verliefd op de onbereikbare en zich verschuilende Snaartjie en medeverdachte van de dood van de prediker Leke speelt een rol in deze roman. Alle hoofdpersonen dragen een geheim met zich mee en daardoor blijft het verhaal tot het einde spannend. Verrassend zijn de vele mooie beeldrijke, vaak poëtische, zinnen die de schrijver gebruikt. Beeldend beschrijft hij het dorp, de omgeving en de bevolking van Paternoster.
Vooral de mensen die Zuid-Afrika kennen zullen hiervan zeker genieten. Het is echt een Zuid-Afrikaans boek van voor en na de apartheid. Niet alleen door de vele Afrikaanse woorden, maar ook door de gebruiken en het omgaan met elkaar van de personen en de vele Afrikaanse namen die genoemd worden. Leuk is trouwens dat de namen zo gekozen zijn dat ze passen bij de personen; Ludo betekent bijvoorbeeld ‘ik speel’. De lezers echter die wat snelheid in een roman willen, zullen teleurgesteld zijn want het verhaal leest, door de vele uitweidingen, behoorlijk traag.
T. M. de Vries
Aanvankelijk vond ik het heel spannend en opwindend. Naarmate het boek vordere viel voorbij de spanning weg. Ik vond het meer een herhaling van zetten. Ik heb het niet uitgelezen.
