Koning van de barraca’s van Femke van Zeijl

Tegen een achtergrond van veranderende wereldverhoudingen weet Femke van Zeijl thema's als macht, gender, cultuurverschillen, armoede en rijkdom tot een prachtig verhaal te verweven. Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek De koning van de barraca's van Femke van Zeijl.

Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek De koning van de barraca’s van Femke van Zeijl. Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt zich opgeven via Miekes Leesclub

D. van der Schuit

Het door mij gelezen boek is Koning van de barraca’s door Femke van Zeijl. Het leuke van deze manier van lezen, net als bij een leesclub, is dat het voor kan komen dat ik boeken lees die ik anders zelf nooit zou kiezen. Dat geldt ook voor dit boek, en ten onrechte. De twee hoofdpersonen komen uit totaal verschillende culturen, maar ze hebben een ding gemeen, het is heel belangrijk voor hen om door hun omgeving geaccepteerd en voor vol aangezien te worden. En dit aanzien hopen ze te vinden in hun relatie. Per hoofdstuk wissel je van perspectief. Het boek leest prettig, met mooie beschrijvingen van de Afrikaanse cultuur en toch ook het Portugese kolonialisme.

I. Stok

Aan de ene kant vond ik het leuk om een boek te lezen wat ik normaal gesproken nooit gekocht zou hebben, maar aan de andere kant heb ik me van begin tot eind geërgerd. Eerst aan Cristina, een Portugese die naar Mozambique is gekomen om daar ontwikkelingswerk te doen maar er al gauw achterkomt dat het anders is dan ze had verwacht. Vervolgens aan Daniel, die “de stokvis” Cristina volledig inpalmt en op haar zak teert. Cristina is totaal onaantrekkelijk met haar magere lijf (vandaar “de stokvis”) en voelt zich dan ook heel erg vereerd dat een echte Mozambikaanse man juist voor haar valt.

Intussen houdt Daniel er nog meer vriendinnetjes op na, maar zij vindt alles goed en prachtig. Zelfs als ze zonder condoom seks hebben terwijl zij uitgeteld is na te veel drank vindt ze het alleen maar geweldig dat ze zwanger is. Hiermee kan ze haar vader laten zien dat hij niet langer haar leven kan beheersen. Maar als ze met Daniel terug is in Portugal komt ze er achter dat ze toch wel heel erg verschillend zijn en absoluut niet bij elkaar passen. Uiteindelijk stuurt ze hem terug naar Mozambique en blijft ze bij haar vader om toch te gaan studeren. Iets wat ze nooit wilde maar haar vader haar wel wilde laten doen. Eind goed al goed???