Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek Archipel van de hond van Philippe Claudel . Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt u opgeven via Miekes Leesclub.
R. van der Molen
Archipel van de hond is een merkwaardig boek, omdat het een verhaal over aangespoelde vluchtelingen verweeft met een schets van dit eiland met zijn burgemeester, veldwachter, pastoor en onderwijzer. Het is een ruig eiland dat leeft onder de bedreiging van de vulkaan. Op een dag spoelen er drie bootvluchtelingen aan waar ze geen raad mee weten. Bovendien willen ze geen vluchtelingen omdat dit de investeerders van de vaste wal misschien zou weerhouden om een thermenproject te beginnen op het eiland.
De hoofdrolspelers besluiten de drie mannen weg te moffelen en te begraven. Er wordt geen ruchtbaarheid aan gegeven. De onderwijzer is van een ander hout gesneden en wil weten of het wel reëel is om angst te hebben voor nieuwe vluchtelingen. Hij neemt de proef op de som en laat plastic poppen maken die hij vanaf het vasteland in zee dumpt. Inderdaad spoelen er poppen aan. De burgemeester laat de onderwijzer opsluiten omdat hij niet gediend is van dit soort acties. Het wordt de onderwijzer moeilijk gemaakt door hem ten onrechte te beschuldigen van het verkrachten van een meisje.
Ik vond het geen mooi boek waarnaar je steeds teruggreep. Wel tekent dit boek de weerzin als het om het opnemen van vreemdelingen gaat.
Miekes recensie
Ook Mieke van der Weij heeft voor de NCRV-gids het boek Archipel van de hond van Philippe Claudel gerecenseerd. Lees hier of haar mening overeenkomt met de meningen van bovenstaande lezers
