Lees hier de meningen van verschillende mensen over het boek Klaproos van Anne-Fleur van der Heiden. Lijkt het u leuk om zelf ook een recensie te schrijven? U kunt u opgeven via Miekes Leesclub.
M. Maarse
Prachtig verhaal over verslaving en familiegebeuren.Hoofdpersoon blijft trouw aan haar verslaafde ouders, bewonderingswaardig! Vooral de beeldende beschrijvingen van bv de inrichting huizen zet je middenin het verhaal.
Een roman die zeer hedendaags is en die ik zeker aan ga bevelen in onze boekwinkel, ook aan de young adults!
H. J. Dikker – Heijne
Klaproos is een roman in korte hoofdstukken over het leven van een verslaafde moeder, stiefvader en haar dochter Noor. De stijl is helder en met lichte humor geschreven. Het thema is de drugsverslaving van moeder Jossie en stiefvader Las.
Noor kent haar biologische vader niet en is jaren niet bij haar moeder geweest. Op haar zesentwintigste verjaardag gaat ze op bezoek omdat ze bericht gekregen had dat Las terminaal ziek is. Haar moeder is al jaren verslaafd, heeft meerdere relaties gehad en is nu al jaren met Las. Noor heeft Las voor het eerst ontmoet toen ze zes jaar was. Omdat beiden verslaafd zijn grijpt de kinderbescherming in en wordt de opvoeding overgenomen door haar oma en opa. Oma is alcoholiste en zorgt soms voor hilarische momenten.
Noor is niet tevreden met haar asymmetrisch uiterlijk, ze vindt zich niet aantrekkelijk en met haar relaties wil het ook niet lukken. Ze kan goed leren, maar maakt haar studie niet af. Ze gaat werken als autoverkoopster en voelt zich daar niet gelukkig mee.
Na haar bezoek aan haar moeder en Las, blijft ze regelmatig komen. Ze doet boodschappen, betaalt deze en neemt hen mee naar het strand. Las overlijdt en Noor en Opa helpen mee om een nieuwe woning voor moeder op te knappen.
Het is geen vrolijk boek, maar het geeft inzicht over de achtergronden van verslaafden en de gevolgen voor hun kinderen.
G. Cazemier
Klaproos, de debuutroman van van der Heiden, schetst een wereld waarin verslaving en drugs een grote rol spelen.
De verteller, Noor, is de dochter van een vrouw die haar hele leven aan drugs en drank verslaafd is geweest. Moeder is, deels hierdoor, onvoorspelbaar. Die onvoorspelbaarheid heeft een grote invloed op het leven van beide. Na een moeilijke jeugd, die ze deels bij haar opa en oma doorbrengt, blijft ook het gedrag en het leven van moeder haar verdere leven bepalen. Het heeft invloed op alles om haar heen; haar werk verliest ze, haar relaties houden geen stand. Eigenlijk heeft het invloed op alles in haar hele leven.
Soms neemt Noor afstand omdat ze dat nodig heeft maar de liefde voor haar moeder doet haar toch steeds weer besluiten om er voor haar moeder te zijn en indien nodig de zorg op zich te nemen. Eigenlijk cijfert ze zichzelf regelmatig weg. Moeder vindt het heel normaal dat dochterlief voor haar opdraaft en als ze dat nodig vind dan blaft ze haar dochter af of scheldt ze haar uit. Ondanks alles en ondanks de afstand die Noor soms korte of langere periodes nodig heeft blijft ze er toch steeds weer voor haar moeder zijn.
De moeder-dochter relatie is regelmatig ook niet gezond te noemen. Deze relatie en de zorg die ze biedt veroorzaken voor een groot deel dat haar eigen leven ook niet van een leien dakje gaat. Haar leven wordt door moeder, zoals al eerder beschreven, regelmatig op de kop gezet. Je kunt je zelf afvragen of moeder wel echt van haar dochter houdt. Dit vooral ook na het lezen van fragmenten uit het dagboek van moeder.
De moeder-dochter relatie wordt mooi beschreven in het boek dat vlot leest. Noor die soms niet weet wat ze er mee aan moet maar die er uiteindelijk toch weer ieder keer voor haar moeder is. Ook met de laatste vriend van moeder kan ze het goed vinden. Ze beschouwt hem toch een beetje als een vader. Helaas overlijdt ook hij veel te vroeg. Af en toe vraag je je dan ook af hoeveel een mens hebben kan ik het leven want tegenslag wordt soms opgevolgd door tegenslag.
Het boek ontroert dan ook regelmatig. Toch dacht ik tijdens het lezen wel eens hoeveel kan een mens hebben want de negatieve boodschappen het slechte nieuws volgen elkaar soms in een razend tempo op. Is het niet veel te veel wat een mens in dit boek mee maakt. Kan een mens dit allemaal wel hebben in zijn leven? Ook kom je niet goed te weten wat alles wat ze meemaakt uiteindelijk allemaal met Noor doet? Welke invloed heeft dit op haar? Wat doet dit allemaal met haar?
Voor mensen die willen weten wat drank en drugsgebruik allemaal met een leven kan doen is dit boek zeker een aanrader. De onmacht en de levens die hierdoor verpest worden zijn mooi beschreven.
M. Donink
Anne Fleur van der Heiden heeft met haar debuut een portret neergezet over ouders, waarvan het leven bepaald wordt door drank en drugs. Het hoofdpersonage, Noor, kijkt terug op haar jeugd. De eerste zin van het boek geeft de sfeer in het huis van haar ouders op een typerende manier weer:
“Mijn moeder opent de voordeur en zingt lang-zal-ze leven. In het trappenhuis voor de deuropening staan een dode plant, een vuilniszak en een pan met aangekoekt vet. Ik wuif mijn handen mee op de maat. Las bromt mee vanuit de woonkamer. “
Noor groeit op bij een moeder en stiefvader die verslaafd zijn aan drank en aan heroïne, waarbij haar moeder ook nog eens tippelt om aan geld te komen. Dat dit geen normale jeugd is, spreekt vanzelf. Noor heeft al van jongs af aan geleerd voor haar moeder te zorgen en ervoor te zorgen dat hun leven zo goed als mogelijk doorgaat. Wat ze ook heeft geleerd is om te gaan met onvoorspelbaarheid. Gedurende deze jeugd leert ze zichzelf weg te cijferen en eigenlijk op te offeren voor haar moeder en stiefvader. Dat dit gevolgen heeft voor de manier waarop ze later in het leven staat en keuzes maakt spreekt vanzelf. Het heeft consequenties voor de relaties die ze aangaat en de manier waarop ze bijvoorbeeld met mensen omgaat.
Wanneer Noor achtereenvolgens haar werk en haar relatie verliest, glijdt ze langzaam weg in een depressie en lijkt het erop of ze haar moeder achterna gaat.
De schrijfstijl in Klaproos is goed, beeldend, met oog voor detail en voor menselijke verhoudingen. Van de Heiden toont gedetailleerd en met rake observaties hoe het eraan toe gaat in dit disfunctionele gezin. Het boek is een goed geschreven debuutroman over het leven van mensen aan de rand van de samenleving.
In de gevolgen van deze jeugd voor het verdere leven van Noor zelf, had meer diepgang aanwezig mogen zijn. Ook moeilijk te begrijpen is het feit dat haar ouders nauwelijks tot geen moeite doen van hun verslaving af te komen en dat Noor dit tamelijk kritiekloos schijnt te begrijpen.
“Verslaving is een ziekte, daar kun je niets aan doen.” Dat komt wel heel defaitistisch over en doet geen recht aan de mensen die wel moeite doen van hun verslaving af te komen en daarin succesvol zijn.
Al met al een interessante coming-of -age roman.”
Miekes recensie
Ook Mieke van der Weij heeft voor de NCRV-gids het boek Klaproos van Anne-Fleur van der Heiden gerecenseerd. Lees hier of haar mening overeenkomt met de meningen van bovenstaande lezers.
